Ik had er meer van verwacht

Wanneer het autobedrijf van Dickie gedeeltelijk ten onder gaat door financiële problemen heeft dit grote gevolgen voor de rest van het gezin. Het boek begint met de dochter, Cass, Wiens vriendschap met Elaine hapert door deze omstandigheden. Vooral omdat iedereen in het kleine plaatsje waar ze wonen weet wat er aan de hand is. Elaine sleept Cass mee naar het cafe, en alcohol drinken helpt niet bepaald. Zoon PJ heeft ondertussen andere problemen, hij probeert zijn spullen te verkopen om zo een schuld bij een pestkop af te lossen. De omstandigheden veranderen enigszins als de grootvader, met geld, terug komt naar het plaatsje.

Het boek is onderverdeeld in delen die steeds van perspectief wisselen naar een ander lid van het gezin. Het stuk van moeder Imelda bevat geen punten en komma's. Dat vond ik zo irritant dat ik het na vijf pagina's heb opgegeven en door ben gegaan naar het volgende stuk. Daarin gaan we terug naar de jonge jaren van vader Dickie, zijn relatie met mede-student Willie en het overlijden van zijn broer Frank.

Het boek gaat echt alle kanten op en het komt tot een heftig en onverwacht einde. Hoewel ik het boek heb uitgelezen was het duidelijk niets voor mij. Wat een vervelende verhaallijnen, ik voelde vrijwel geen binding met de karakters. Na alle lovende recensies en omdat het een HBvdM is had ik er meer van verwacht.