“Ik geloof je”

“De Onttoverden” pakte me vanaf het begin en liet me niet meer los. Wat een aangrijpend verhaal.

Het boek gaat over de vijftienjarige Sarah Leroy, die in 1990 verdwijnt. Deze intrigerende cold-case hield heel Frankrijk in zijn greep. Er wordt onderzoek gedaan en een verdachte opgepakt, maar de man die opgesloten zit, blijft zijn onschuld volhouden.

Het boek is een echte pageturner, met wisselende perspectieven, sprongen tussen heden en verleden en personages die een mooie ontwikkeling doormaken. Onder de laag van de whodunit komen grote en betekenisvolle thema’s naar voren: de kracht van vriendschap, de beklemmende verwachtingen waar meisjes vaak in terechtkomen, het belang van een samenleving waarin iedereen wordt gezien en gewaardeerd, ongeacht achtergrond, uiterlijk of welke vorm van anders-zijn dan ook, maar ook rouw, samengestelde gezinnen en psychisch misbruik.

Het thema dat mij het meest trof, is (al dan niet familiaal) seksueel geweld. In plaats van victim blaming laat dit boek zien hoe drie eenvoudige woorden een wereld van verschil kunnen maken: “Ik geloof je.” Daarmee is “De Onttoverden” niet alleen spannend en meeslepend, maar ook een krachtig pleidooi om niet weg te kijken bij seksueel grensoverschrijdend gedrag.

Het is een echte zegen om “Onttoverden” in je leven te hebben, mensen die je zonder voorbehoud geloven en steunen.