Perfect debuut

Dat Woesten van Kris Van Steenberge een debuut is, is onmogelijk af te leiden uit het verhaal dat hij heeft neergeschreven. Het boek is naar mijn mening perfect uitgevoerd en schept een sfeer die ik al een hele tijd niet meer had ervaren in een boek.

In het kleine West-Vlaamse dorpje Woesten, met de Eerste Wereldoorlog op de achtergrond, volgen we de leden van één gezin: moeder Elisabeth, vader Guillaume en de tweeling Valentijn en Nameloos. Het boek is ruwweg in vier delen opgedeeld, waarin je telkens één perspectief van hun verhaal ontdekt. Per deel, en dus per perspectief/gezinslid, krijg je meer informatie over een aantal onfortuinlijke of geheimgehouden gebeurtenissen die zich in het dorp hebben afgespeeld. Bepaalde details zitten heel mooi tussen de delen verweven en wakkeren je nieuwsgierigheid verder aan. Hoewel geen enkele van de gezinsleden over alle informatie beschikt, kan je als lezer doorheen het verhaal wel alle losse puzzelstukjes mooi samen leggen. Naast een verhaal dat blijft boeien, zijn ook de personages en hun verleden intrigerend, en spreekt het kleingeestige dorpsleven uit de vorige eeuw tot de verbeelding. Ik kan dus niet anders dan deze heel hard aanbevelen.