Superkat, gewoon is ook goed

Als je een huisdier zou mogen wensen, die je aan zou kunnen passen. Wat zou je dan doen? Zou je dan een roze olifant wensen, of een hond die kan praten? Piek, een pittig meisje, heeft er over nagedacht. Ze wil een kat. Niet zomaar een kat, maar een heel BIJZONDERE kat.

Ze klopt aan bij de beste uitvinder van het land, met de vraag of hij een heel bijzondere kat voor haar kan maken. De uitvinder moet er even over nadenken, maar stemt in met het plan. Hij gaat gelijk aan de slag, maar heeft even nodig om alle wensen van Piek af te werken.

Precies een week later is-ie af. Piek is door het dolle heen. Haar kat is echt héél mooi en bijzonder. Zo is hij heel groot, zodat Piek op zijn rug kan rijden. Hij heeft lange zachte haren, om aan vast te houden, doet hij alles wat Piek zegt, kan hij praten, maar eet en drinkt hij niet. Dat is beter, want zo hoeft hij niet naar een kattenbak, om… eh, zijn ding te doen.

Piek wil meteen haar kat aan de buurt showen. Kijk, hoe bijzonder Superkat is. Buiten willen de kinderen hem wat lekkers geven. Hij kan alleen niet eten, want als hij eet moet hij ook op de kattenbak en dat kan hij niet. Al snel blijkt dat ongewoon zijn niet altijd even handig is. Misschien is Superkat toch een beetje té bijzonder.

Eén illustratie beslaat telkens twee bladzijden en blijft in evenwicht door het spel van kleurrijke, herhalende kleurnabootsingen. Fijne, zachte contouren en het effect van pastelkrijtjes. De tekeningen zien er gezellig en creatief uit en prikkelen gelijk de fantasie. Niet alleen het verhaal is duidelijk uitgebeeld, maar er is zoveel meer te zien. Zo zijn er opvallend veel katten in de ruimte van de uitvinder. Zijn die ook allemaal zelf bedacht? En staat er een bruisende pot, met zachtroze vloeistof, waar ogen in drijven. Als dat maar goed gaat. Maar ook in de slaapkamer van Piek komen er veel katten in gedachtenwolken voorbij. Wat is bijzonder. wat kan ze verzinnen? Er komt van alles voorbij, Piek kan er niet van slapen.

De kleurrijke omslag van Superkat valt, net als de kat gelijk op. Op zijn rug een dolblij meisje. De kat ziet er ook heel opgetogen uit. Zijn snorharen steken trots in de lucht. Wanneer je het prentenboek openslaat blijkt het een verhaal met een staartje. Of laat het 'tje' maar weg, want de staart vult een flink deel van de bladzijde. Een verhaal met een moraal dus, maar er zit wel een heel lieve en sympathieke gedachte achter, want het wil zeggen dat iedereen goed is, zoals hij is.

Mooi. Een aanrader!


Superkat | Tekst Cora Sakalli | Illustrator Berber van den Brink | Moon uitgevers