Fantasy meets sprookje in een charmant jasje

Lottie Luna van Vivian French was zo’n jeugdboekje dat je meteen weet aan te trekken met de leuke cover en de fantastische insteek die er vanaf druipt. Op het eerste zicht deed het me denken aan een andere topreeks “Emilia Hoektand” en na de leesbeurt zijn de overeenkomsten alleen maar bevestigd. Dit betekent echter niet dat we hier niet te maken hebben met een origineel verhaal, in tegendeel. Lottie Luna is een charmant fantasyboekje met een sterk sprookjesgevoel voor 8 jaar en ouder.

Het verhaal wordt gebracht vanuit het standpunt van het hoofdpersonage en biedt ons een inkijkje in de veranderende wereld van een jong weerwolfmeisje dat wegens een verhuis nieuwe vrienden moet maken, een nieuwe school bezoeken en in een gewijzigde omgeving terecht komt. Iets waar toch heel wat kinderen mee te maken krijgen. Een verhuis, een nieuwe leefsituatie, een andere school, veel kinderen zullen zich met Lottie kunnen vereenzelvigen.

Het verhaal dat zonder afbreuk te doen aan de spanningsboog of eigenlijke inhoud best eenvoudig werd verwoord, is perfect afgestemd op zijn doelpubliek van beginnende lezers. De illustraties vullen het geheel netjes aan en breken op gepaste momenten de doorlopende tekst. Zeker voor de jongere lezers is dit een welkome afwisseling.

Het verhaal heeft een groot lettertype en wordt netjes verdeeld in twaalf hoofdstukken over een 140 pagina’s. De hoofdstukken bieden de lezer telkens een korte leesbeurt en bespoedigen hiermee de leessnelheid, zonder de nood om het boek in één leesbeurt door te nemen. Voor gevorderde lezers zal het plot wat te rechtlijnig naar zijn eindpunt toelopen, maar voor 8 tot 12-jarigen is dit een ideale aanpak, met net voldoende uitbouw van de gebeurtenissen en een minimale hoeveelheid detaillering van de verhaallijn om te overtuigen.

Lottie Luna is een must-have voor elke lagere school-bibliotheek dat heel wat aantrekkingskracht zal uitoefenen op de jonge lezertjes.