Goed, maar...

‘Ontevreden’ is de debuutroman van de Spaanse schrijfster Beatriz Serrano. Zij is in 1989 geboren in Madrid, maar opgegroeid in Valencia. Beatriz Serrano is journaliste en presentator. Met haar tweede roman (die nog niet vertaald is) ‘Fuego en la garganta’ stond ze op de shortlist van de literatuurwedstrijd Premio Planeta 2024.
Lies Doms heeft ‘Ontevreden’ vertaald van het Spaans naar het Nederlands.

Monica werkt voor een reclamebureau en bedenkt creatieve strategieën voor bedrijven. Haar werk is een sleur geworden en haar collega’s zitten haar tegen. Thuis komt haar buurjongen soms op bezoek en is dat haar tijdverdrijf. Dan komt er een teambuilding.

Enkel op basis van de flaptekst heb ik deze roman gelezen. De cover is veel minder aantrekkelijk maar geeft wel het thema in een enkele lijn weer.

Het thema is hedendaags en achter de schermen veelbesproken. De situatie – of eerder de chronische gemoedstoestand – waarin Marisa zich bevindt, is heel herkenbaar bij vele werknemers. Een vlotte schrijfstijl en de ietwat bijtende humor dragen bij tot een snel leestempo.
De constructie is een minpuntje. ‘Ontevreden’ is verdeeld in drie delen. Deel een lijkt oneindig. Steeds vroeg ik me af wanneer deel twee zou komen en over wat dat nog zou kunnen gaan. Daardoor begon het langdradig aan te voelen. Pas tegen het einde begon deel twee en drie.
Verder is het verhaal goed verteld en duidelijk opgebouwd. Geen verwarrende scènes en dergelijke. Ook geen moeilijke taal. De personages kunnen beter. Er zijn namen die nooit of nauwelijks meer terugkomen zoals Luis, Marta en Susana. Ze worden voorgesteld hoewel ze verder geen enkele meerwaarde hebben. Andere personages verdienen een pluim zoals Elena en Ramon. Twee mensen die een zekere eigenheid hebben en fris en fruitig in het geheugen blijven steken.
Dat er constant drugs en Lorazepam verbruikt wordt, voelt niet oké aan. Het kon ook iets minder.
Wat me aangenaam verrast heeft is de uiteenzetting van ‘De tuin der lusten’ van Bosch. Dit werk hangt in het Prado in Madrid. Dat Beatriz Serrano uitgerekend dit Nederlands werk op een humoristische wijze in het verhaal trekt, is fantastisch.
Een nog onduidelijke vertaling: een Rider. Misschien ben ik niet mee, maar het zou een bezorger moeten zijn.

Een debuutroman die fijn is om te lezen. Realiteit met humor benaderen … relativeren. Een goed boek met wat verbeterpunten, maar thematisch uniek.