Lezersrecensie
Delicate thema's meesterlijk gebracht
In ’Patrimonium’ beschrijft Philip Roth de laatste levensjaren van en met zijn vader.
Herman Roth, de vader van Philip, is een zesentachtigjarige gepensioneerde verzekeringsagent. De relatie tussen vader en zoon is altijd moeilijk geweest. De vader is gelovig Joods en is bovendien een man van ‘mijn wil is wet’. Philip is het daar niet altijd eens mee geweest. Wanneer een hersentumor bij de onverwoestbare Herman gevonden wordt, staat Philip zijn vader bij tot aan zijn levenseinde. De auteur wordt geconfronteerd met herinneringen en dilemma’s, maar wordt ook met zichzelf geconfronteerd.
Hoe hard menselijke aftakeling en sterfelijkheid ook is – leven/overleven -, Philip Roth kan dit proces als geen ander beschrijven: realistisch, gedetailleerd, confronterend maar ook liefdevol en teder. Ook in zijn roman ‘Alleman’ bewijst hij dit.
Op tijd en stond voegt hij daar gepaste humor aan toe om het geheel leesbaar, maar vooral verteerbaar te maken voor de lezer. Bijvoorbeeld de anekdote over de overval op zijn vader door een gewapende jongen en de eigenzinnige aanpak van Herman Roth om deze situatie te ontwapenen.
In ‘Patrimonium’ wordt Roth ook met zichzelf geconfronteerd. Het is moedig om zichzelf in vraag te stellen. Het getuigt van relativeringszin om het leven en de dood in vraag te stellen. En om meningen, visies en principes bij te stellen.
Een ander thema dat Philip Roth aanhaalt is vergeving. Ouders maken fouten, net zoals Herman, misschien onbewust of met de beste bedoelingen. Kinderen ervaren dit anders. Vergeving vergt moed, maar is nodig om met jezelf verder te kunnen leven. Om inzicht te krijgen in het patrimonium, vaderlijk erfdeel.
Philip Roth heeft geen dure woorden nodig om een goede roman te schrijven. Hij is ook een man die gevoelige thema’s met de juiste woorden kan benoemen zonder dat het vulgair of hard overkomt.
Een citaat dat de gehele inhoud dekt: ‘Dat is zo’n beetje het enige dat er voor de dood te zeggen valt – de rotzakken gaan er ook aan’. pag. 201
‘Patrimonium’ is een roman waarin zware thema’s behandeld worden. Maar door de gepaste humor en vooral de uitstekende schrijverskwaliteiten van Roth is dit paradoxaal genoeg, verteerbare en aangename literatuur. Het einde is pakkend.
Philip Roth is geboren in 1933 als kind van de tweede generatie Joodse Amerikanen. Nadat hij zijn master Engelse literatuur behaalde, doceerde hij nog literatuurwetenschappen. Vanaf 1992 schreef hij voltijds. Roth is twee keer kort gehuwd en was kinderloos. Hij overleed in 2018 op 85-jarige leeftijd.
Herman Roth, de vader van Philip, is een zesentachtigjarige gepensioneerde verzekeringsagent. De relatie tussen vader en zoon is altijd moeilijk geweest. De vader is gelovig Joods en is bovendien een man van ‘mijn wil is wet’. Philip is het daar niet altijd eens mee geweest. Wanneer een hersentumor bij de onverwoestbare Herman gevonden wordt, staat Philip zijn vader bij tot aan zijn levenseinde. De auteur wordt geconfronteerd met herinneringen en dilemma’s, maar wordt ook met zichzelf geconfronteerd.
Hoe hard menselijke aftakeling en sterfelijkheid ook is – leven/overleven -, Philip Roth kan dit proces als geen ander beschrijven: realistisch, gedetailleerd, confronterend maar ook liefdevol en teder. Ook in zijn roman ‘Alleman’ bewijst hij dit.
Op tijd en stond voegt hij daar gepaste humor aan toe om het geheel leesbaar, maar vooral verteerbaar te maken voor de lezer. Bijvoorbeeld de anekdote over de overval op zijn vader door een gewapende jongen en de eigenzinnige aanpak van Herman Roth om deze situatie te ontwapenen.
In ‘Patrimonium’ wordt Roth ook met zichzelf geconfronteerd. Het is moedig om zichzelf in vraag te stellen. Het getuigt van relativeringszin om het leven en de dood in vraag te stellen. En om meningen, visies en principes bij te stellen.
Een ander thema dat Philip Roth aanhaalt is vergeving. Ouders maken fouten, net zoals Herman, misschien onbewust of met de beste bedoelingen. Kinderen ervaren dit anders. Vergeving vergt moed, maar is nodig om met jezelf verder te kunnen leven. Om inzicht te krijgen in het patrimonium, vaderlijk erfdeel.
Philip Roth heeft geen dure woorden nodig om een goede roman te schrijven. Hij is ook een man die gevoelige thema’s met de juiste woorden kan benoemen zonder dat het vulgair of hard overkomt.
Een citaat dat de gehele inhoud dekt: ‘Dat is zo’n beetje het enige dat er voor de dood te zeggen valt – de rotzakken gaan er ook aan’. pag. 201
‘Patrimonium’ is een roman waarin zware thema’s behandeld worden. Maar door de gepaste humor en vooral de uitstekende schrijverskwaliteiten van Roth is dit paradoxaal genoeg, verteerbare en aangename literatuur. Het einde is pakkend.
Philip Roth is geboren in 1933 als kind van de tweede generatie Joodse Amerikanen. Nadat hij zijn master Engelse literatuur behaalde, doceerde hij nog literatuurwetenschappen. Vanaf 1992 schreef hij voltijds. Roth is twee keer kort gehuwd en was kinderloos. Hij overleed in 2018 op 85-jarige leeftijd.
1
Reageer op deze recensie
