Ronddwalen in een fantastische wereld van techniek en magie

Sluimerend Vuur is het eerste deel van de trilogie De Vergeten Vloek van Johanna Lime. Dit is een pseudoniem van schrijversduo Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. De naam ziet op 1 november 2011 het levenslicht. Van kinds af aan schrijven ze samen al verhalen in de vorm van dagboeken van hun personages. Omdat ze beiden gek zijn op fantasy en science fiction, bedachten ze hun eigen wereld, Eibor Risoklany, een bijzondere wereld waar magie hand in hand gaat met techniek. En de dagboeken dienden als basis voor hun nieuwe project. Eerder verscheen Schimmenschuw, een losstaand verhaal in dezelfde wereld. Helaas overleed Dinie op 23 december 2018. Johanna Lime is nu Marjo Heijkoop, maar Dinie is nooit uit haar gedachten. Schimmenschuw las ik al eerder.

De boeken zijn uitgegeven door Zilverbron, dochteronderneming van Zilverspoor en specifiek opgericht om een podium te geven aan nieuw Nederlands talent. De cover laat een gouden draak van vuur zien. Dit is Sesha, de God van Laskoro. Samen met vijf andere Avatars heeft hij de wereld Laskoro met zijn 5 planeten geschapen. 3000 jaar geleden hebben zij een vloek uitgesproken. De mensen zijn deze vloek inmiddels vergeten. Cocky van Dijk deed de redactie. Zij is ook bekend van haar eigen schrijfsels, waaronder de serie Drakenzielers.

We maken kennis met Jima, de jongste zoon van Marwin Revaldesh-Morane, de koning van Laskoro. Door een speling wordt hij ineens benoemd tot troonopvolger en niet zijn oudere broer of zijn neef. Dan switcht het verhaal naar Lucian Ming, de jongste en zevende zoon van de hogepriester van Chyndyro. Hij stamt uit een geslacht van machtige magiërpriesters. Hij gaat op voor zijn volgende Wan-test om hogepriester te worden en een nieuwe Animalis, een soort tatoeage te bemachtigen. Dit zijn geen gewone tatoeages, ze kunnen tot leven komen en hun eigenaar helpen. Lucian heeft Checemerro's, slangen, op zijn lichaam. De familie Ming beheerst ook de kunst van telepathie. Franck Gettferdrey is een priester, een Ruiter en de oudste zoon van het Clanhoofd van Ferry, Norman. De Ruiters van Ferry zorgen als groepering van magiërpriesters voor de orde in hun geloofsdistrict. Zij beoefenen lichaammagie, de magie zit in hun bloed. Als laatste volgt de hernieuwde kennismaking met Kamilia, de hoofdpersoon uit Schimmenschuw. Zij wil graag lid worden van de vertalingscommissie om het Klanisch, de taal van voordat Chyndyro bewoond werd, te leren en te helpen die geschriften te vertalen om de verloren gegane geschiedenis te laten herleven.

De wereld die de schrijfsters bedacht hebben is zeer volledig: voor in het boek zit een landkaart waarop alle delen en plaatsen te zien zijn. De voertuigen hebben bijzondere namen, je kunt er door de ruimte reizen. Er is een mooie combinatie van techniek, innovatie en magie. Elke familie of clan heeft zijn eigen specialiteit of bedrijfstak waarin ze werkzaam is. Maar het is vooral ook een verhaal over mensen die te kampen hebben met de dagelijkse strubbelingen in hun leven. Die moeilijkheden overwinnen, verdriet krijgen te verwerken en nieuwe vriendschappen opbouwen. Het zijn best veel verhaallijnen en personages om te volgen en soms komen lijnen samen en gaan dan weer uit elkaar. Dit maakt het soms best complex om te lezen. Johanna Lime heeft met Eibor Risoklany een plek geschapen waar nog veel te ontdekken valt en veel verhalen verteld moeten worden. Een wereld die gevuld is met zowel de nieuwste technieken als met magie. En er komen zo veel personen voorbij, dat je af en toe terug wilt bladeren. Fantasy en science fiction zijn niet ieders kopje thee, maar verhalen met personages die boos worden, verdriet hebben, lachen, verliefd worden, vechten en idealen hebben - kortom menselijk zijn - zullen velen aanspreken.