Gewoon steengoed

‘Verdronken land’ van Rudy Morren is een kritische thriller die je in zijn greep houdt.
Hendrik De Vuyst is een gewezen minister en burgemeester van een klein dorp. Corrupte praktijken, chantage en zelfs moord zijn hem niet vreemd. Hij lijkt daar altijd mee weg te komen.
Als zijn achtjarige kleindochter Maartje ontvoerd wordt, belast hij hoofdinspecteur Robbe Mortier met de zaak. Robbe aanvaardt de zaak met tegenzin, maar heeft geen andere keuze omdat de burgemeester hem chanteert. Maartje wordt ongedeerd teruggevonden door Robbe, maar de burgemeester dringt er zelf op aan de zaak verder te laten rusten.
Korte tijd later wordt Hendrik vermoord. Tijdens het onderzoek naar de moord komen er zaken aan het licht uit het criminele verleden van Hendrik De Vuyst. Zaken die ook Robbe heel persoonlijk raken.
‘Verdronken land’ is een verhaal dat je bijblijft. De corruptheid van het systeem brengt je van de ene verbazing in de andere. Anderzijds krijg je door de beschrijving van de moeilijke jeugd van de corrupte De Vuyst enigszins inzicht hoe de man zo slecht kon worden. Het boek zorgt er voor dat je jezelf gaat afvragen hoe vaak dergelijke zaken zich ook in realiteit zouden kunnen voordoen.
Rudy Morren bouwt het verhaal in ‘Verdronken land’ omgekeerd chronologisch op. Hij vertrekt vanuit het heden en gaat terug in de tijd met sprongen van twintig jaar. Het geheel blijft overzichtelijk en duidelijk. De hoofdpersonages komen heel realistisch over.
De schrijver schuwt het niet om in het verhaal het Belgische politiesysteem en justitie op de korrel te nemen.

‘Verdronken land’ van Rudy Morren boeit vanaf de eerste bladzijde. Het is een boek dat toch wel tot nadenken stemt.