Schitterende serie

De vorige twee delen heb ik werkelijk verslonden, nog net niet letterlijk. Ze hoorden bij mijn favorietste boeken.

Ook dit deel is weer behoorlijk meeslepend, maar ik vond het een beetje te zoetsappig worden, te veel romantiek.

Er waren te veel omschrijvingen over de jurken, te veel herhalingen en te vaak vergelijkingen met geuren, kleuren en smaken. Daarvoor ging de vaart een beetje uit het verhaal.

Het gaat over liefde, akkoord, maar dit deel wordt er helemaal mee doordrenkt.

De magie blijft gelukkig ook volop aanwezig en het blijft ook een ontzettend origineel, sprookjesachtig (met gruwelen en al, zoals het bij een goed sprookje hoort) verhaal.

Donatella was in de vorige delen een sterke, onafhankelijke, inventieve meid. In dit deel leek ze gereduceerd tot een liefdesgeile puppy zonder eigen wil.
Ik vond het wel een aangename afwisseling om meer te lezen over Scarlett, de zus van Donatella. Haar vond ik nu beter uit de verf komen dan in de vorige verhalen.

Het leukste vond ik om te lezen over de Fortunae. Wie ze zijn, waar ze vandaan komen en wat ze kunnen. Dat had best wat meer gemogen.

Ondanks dit mindere derde deel, raad ik deze reeks zeer sterk aan. Het is prachtig geschreven, origineel, magisch en verwonderlijk. Als een psychedelische trip door een magische wereld.
Leuke toevoeging: een extra hoofdstuk uit het perspectief van Legende.