Een herkenbare roman over liefde, loyaliteit en loslaten.

In Powervrouwen en bonuskinderen duikt Jan Van Der Meulen met een scherpe maar empathische pen in de wereld van moderne relaties, een wereld vol nieuwe kansen, oude wonden en de onvermijdelijke chaos van samengestelde gezinnen.

Martha, alleenstaande moeder van twee, besluit opnieuw de sprong te wagen in het datingleven. Wanneer ze Jan ontmoet, lijkt het geluk eindelijk haar kant op te komen. Jan is charmant, warm en lief voor haar kinderen, misschien wel té lief om echt te zijn. Want achter zijn zorgzame façade schuilt een man die nog niet klaar is met zijn verleden. Zijn gevoelens voor zijn ex, de veeleisende familiebanden en een nieuwe, stressvolle baan zetten de relatie onder druk. Wat begint als een romantisch sprookje, evolueert langzaam naar een aangrijpend portret van twee mensen die proberen hun plek te vinden tussen liefde, verantwoordelijkheid en gemiste kansen.

Van Der Meulen schrijft vlot, soms luchtig, soms pijnlijk eerlijk. Zijn dialogen voelen natuurlijk aan, zijn observaties over moderne liefde zijn raak en herkenbaar. De kracht van dit boek schuilt in de nuances, de twijfel, het ongemak, de kleine momenten van tederheid die echte relaties definiëren.

Hoewel het verhaal bij momenten een tikje melancholisch wordt, weet de auteur het nooit zwaar te maken. Humor, zelfrelativering en warme menselijkheid balanceren het drama mooi uit. Het resultaat is een roman die leest als een spiegel: confronterend, maar ook troostrijk.

Powervrouwen en bonuskinderen is een meeslepende, eigentijdse roman over tweede kansen, ouderliefde en de broosheid van het hart. Voor wie houdt van verhalen waarin liefde niet perfect is, maar wel echt.