Een boek dat heerlijk weg leest!

Het is 2032 en Polly heeft zomervakantie. Helaas is er zo’n erge hittegolf gaande, dat ze een groot deel van haar vakantie binnen moet blijven. Continu gaan er hitte-alarmen af, omdat het wel boven de 42 graden is!
Samen met haar broer Joel gaat ze een paar dagen naar haar lievelingstante Jessie. Zij woont naast een gigantisch meer. Maar als Polly bij haar tante aankomt, ziet ze tot haar schrik dat het grootste deel van het meer is opgedroogd. Daardoor worden er ineens contouren van huizen zichtbaar. Het blijkt dat dit de overblijfselen van een oud dorpje Syndercombe zijn.
Als Polly niet kan slapen, loopt ze ‘s nachts naar het meer toe. Ondanks haar angst voor diep water, zoekt ze afkoeling in het meer. Althans, in het stukje wat daar nog van over is. Wanneer ze een deurklink vindt, gebeurd er iets vreemds… ze lijkt door het water te worden meegenomen naar het dorpje in 1952. Ze ziet het leven door andere ogen; die van Nellie Foster. Het wordt duidelijk wat er met het ondergelopen dorp, dat in een vallei ligt, gebeurd is...
Nellie woont al haar hele leven in het dorp. Ze woont met haar beste vriendin Lena bij de familie Blackwell. Daarnaast kan ze onwijs goed zwemmen en is het haar droom om het kanaal, naar Frankrijk, over te steken.

Stukje bij beetje vallen de puzzelstukjes in elkaar. Alles lijkt met elkaar te zijn verbonden.

Je zal misschien denken dat het tijdreizen op zich het grote verhaal is in dit boek, maar dat is slechts een middel. Het draait om het verhaal van Nellie Foster. Polly moet en zal erachter komen wat er precies is gebeurd. Niet alleen uit nieuwsgierigheid, maar met name om zelf antwoorden te krijgen op de vragen over haar eigen leven en dat van haar broer. Ze voelt zich verbonden met Nellie en kan leren van haar gemaakte keuzes en die van Nellies vrienden; Lena en Nate.

“Dit is niet alleen Nellies verhaal, het gaat over ons allemaal.”

Een boek dat heerlijk wegleest! Ik raad het daarom zeker aan (vanaf een jaar of 10). Ik kreeg als boekentip Wolkenjagers van Emma Carroll. Die staat, na het lezen van De onderwaterpoort, zeker op mijn leeslijstje!

“Als deze hele vreemde ervaring me ook maar iets doet inzien, is het wel dat in ieders leven weleens iets moeilijks gebeurt, zelfs als dat voor anderen niet duidelijk merkbaar is.”