Wat. Een. Prachtig. Boek!

'Ga je mee van de glijbaan?'
'Straks', zegt hij.
Ik kan aan zijn stem horen dat straks straks zal blijven.
Straks wordt bijna nooit nu.
⁣
Maia is twee weken met haar ouders op vakantie in vakantiepark Hotel Kosmos. Waar ze een jaar eerder nog genoten van een fijne vakantie, blijkt het park nu op instorten te staan. De slagboom is stuk, huisjes ziten vol ratten en de bowlingbaan doet het ook niet. En niet alleen het hotel staat op instorten, maar ook het huwelijk van de ouders van Maia. Maia ontfermt zich tijdens haar vakantie over een nestje konijntjes en een gewonde meeuw. Ook leert ze nieuwe mensen kennen. Hugo de parkwachter, Signe van de receptie en Troy. Die doen haar de zorgen over het huwelijk van haar ouders even vergeten of zorgen zij er juist voor dat zij deze onder ogen durft te komen?
⁣
Wat. Een. Prachtig. Boek! Het verhaal zit vol met mooie gelaagde en poëtische zinnen. Het boek neemt je mee in het hoofd van Maia, een meisje dat ziet dat het niet goed gaat tussen haar ouders, maar dit niet durft uit te spreken. Zoals Maia zelf mooi verwoordt in haar hoofd, als er een vraag op het puntje van haar tong ligt die zij niet durft te stellen: 'Mijn mond maakt woorden die ik zelf niet kies'.
⁣
Ook vond ik de symboliek in het verhaal ontzettend mooi verwoord en gekozen. Het hotel dat symbool staat voor het wankele huwelijk van Maia’s ouders. De werknemers van het vakantiepark die geen idee hebben hoe het met Kosmos zal aflopen, maar er ook wel vertrouwen in hebben dat het goedkomt, gaf hoop. Hoop die Maia in zo’n moeilijke tijd ongetwijfeld hard nodig heeft. ⁣
⁣
Maia ontmoet meerdere mensen en zij drukken allemaal een fijne stempel op het verhaal. Zoals bijvoorbeeld Hugo, de parkwachter: 'Als er geen liefde is, is er geen zuurstof meer'.

Ik vond het een verhaal van hoop, eerlijkheid, loslaten en opnieuw beginnen. En werd ontroerd. En genoot ondertussen, dat zeker!