“Heb je gloeilampjes gegeten bij het ontbijt?” (hoofdstuk 34)

“Heb je gloeilampjes gegeten bij het ontbijt?” (hoofdstuk 34). ‘Nee, ik heb zojuist Verkikkerd uitgelezen.’ Wat een energiegever is dit boek! Ogenschijnlijk lijkt de doelgroep studentes te zijn die voor het eerst na hun schooldiploma op kamers gaan wonen. Ik val qua leeftijd ver buiten deze doelgroep, maar wat heb ik genoten van deze Lucille uit Groningen. Vol humor en met een korreltje zout maakt Lisette Jonkman haar eigen uithuizige studieperiode toegankelijk voor de geïnteresseerde lezer. Lisette gaat verder dan het beschrijven van oppervlakkige gebeurtenissen en ontgroening. Via Lucille word je als lezer ook ingewijd in levenslessen die Lisette zelf heeft opgedaan in haar studietijd. Deze omschrijft ze aldus in het dankwoord: “Mijn tijd daar heeft niet alleen mijn weerstand verbeterd (zelden zoveel smerigheid in één huis gezien) , maar ook mijn houding tegenover andere mensen”. Als bonus krijgt de lezer in dit boek vele visagie-tips en styling advies. Ik ben van dit boek flink opgekikkerd. Het heeft mij geboeid van begin tot het einde en vol plezier spring ik nu boven op deel twee, Verslingerd.