Lezersrecensie
Een intrigerend en gelaagd verhaal over de kracht van verhalen
Jamie Gunn leeft voor verhalen. Zijn vader was zijn held, een meesterverteller die de wereld groter maakte met woorden. Maar wanneer hij overlijdt, blijft Jamie achter met stilte. In zijn zoektocht naar betekenis verzamelt hij verhalen van vreemden, tot hij de mysterieuze Sheila Higginbottom ontmoet. Zij vertelt hem het begin van een verhaal dat niemand mag afmaken. Want wie het einde hoort… sterft.
Jaren later verovert Jamie de wereld met zijn eigen bestseller, een boek dat mensen tot waanzin drijft. Terwijl zijn lezers één voor één ten onder gaan aan het verhaal dat hij heeft geschreven, beseft Jamie dat het kwaad nog niet klaar met hem is. Om te stoppen wat hij in werking heeft gezet, moet hij de nachtmerrie stoppen die hij ooit zelf begon.
Het verhaal van Jamie Gunn start met een proloog die niet anders te omschrijven is als ontzettend intens, spannend en het triggert je als lezer zijnde enorm. Het zet je aan het denken over hoe jij op verhalen reageert, de impact van sociale media en hoe jij daarmee omgaat. Zeker als je zelf fervent lezer of zelfs blogger bent, raakt dit nog eens extra. Want wat zouden wij doen als iemand op deze manier andere lezers waarschuwt om de laatste bladzijde van een boek níét te lezen…? Hoe het verhaal daarna vordert, had ik echt niet verwacht.
Het is uiteraard een goed teken wanneer de auteur je meeneemt in een verhaal waarvan je het plot totaal niet aan ziet komen en je op verschillende punten in het verhaal weet te verrassen. Nou, dat is zeker iets wat Thomas Olde Heuvelt met dit boek bij mij heeft gedaan. Wat dat betreft past de titel perfect bij het boek: Het laatste verhaal van Jamie Gunn. Het vertelt inderdaad het verhaal van Jamie Gunn, beginnend bij zijn jeugd en bouwt gedurende de hoofdstukken door op zijn tienertijd en enzovoort. Het boek is opgedeeld in verschillende delen, elk met een specifieke titel. Die titels zeggen je aan het begin ervan nauwelijks iets, maar gaande de hoofdstukken wordt duidelijk wat de titel precies betekent in Jamie Gunns leven.
In sommige stukken daalde het tempo wel enigszins. Daar is over het algemeen niet veel mis mee, maar soms was ik daardoor geneigd het boek even aan de kant te leggen. Maar telkens, met het proloog in je achterhoofd, wil je weer verder lezen. En dan komen er ook steeds frequenter momenten naar voren die je de stuipen op het lijf jagen. Thomas’ verhalen staan er allemaal wel om bekend dat ze horror elementen bevatten en dat dit boek bij een andere uitgeverij is uitgegeven, wil natuurlijk niet zeggen dat dat er niet meer in zit. Het is alleen op andere manier erin verwerkt. Voor mensen die Thomas enigszins kennen, kun je bepaalde elementen uit het verhaal herleiden naar onderwerpen waarover hij ooit in interviews o.i.d. heeft gesproken en wat het dus met zijn persoonlijke leven te maken heeft (meer daarover lees je in zijn nawoord). En als je daarvan op de hoogte bent komen sommige gebeurtenissen toch net even anders binnen.
Terug naar Jamie Gunn. In dit boek staan verhalen centraal. Er worden ook regelmatig referenties naar andere boeken, quotes uit boeken, auteurs, films, personages, etc. gemaakt. Horrorliefhebbers zullen ze allemaal herkennen wat net dat beetje extra geeft (en anders: Google is your friend). Jamie Gunn zelf is een best wel ondoorgrondelijk personage. Begrijp me niet verkeerd, je leert hem uiterst goed kennen, je leert zijn grootste krachten en angsten en diepste geheimen kennen, maar dat wil niet zeggen dat je hem altijd even goed zult begrijpen. Er zijn bepaalde uitspraken, zoals ‘iemand in je verhaal knippen’ die de nodige vraagtekens oproepen. Terwijl Jamie ervan overtuigd is dat ieder aan wie hij het probeert uit te leggen, het ook zal begrijpen. Maar ik vraag me af of iemand hem ooit 100% zal kunnen begrijpen want volgens mij begrijpt hij zichzelf soms niet eens.
Daarnaast weet je ook niet helemaal zeker of bepaalde gebeurtenissen nou echt gebeurd zijn, of een nachtmerrie, een hersenspinsel of een hallucinatie waren. Maar er speelt iets dat wel echt is, alleen kun je er de vinger nog niet helemaal op leggen. En naarmate het verhaal vordert, en dat wat hij heeft teweeggebracht met het schrijven van zijn laatste verhaal, vallen er steeds meer stukjes op hun plek. Maar net op het punt waarop je denkt dat je het verhaal door begint te krijgen, wordt alles herschreven. De context verandert, de verteller verandert, jij als lezer verandert en Thomas doorbreekt de fourth wall op meerdere manieren. En dan rest alleen nog de vraag: durf jij de laatste pagina te lezen…?
Thomas Olde Heuvelt weet met Het laatste verhaal van Jamie Gunn opnieuw te verrassen met een intens, gelaagd en verhalend sterk boek dat speelt met de grenzen tussen fictie en werkelijkheid. Ondanks enkele tragere passages blijft het een meeslepend en intrigerend verhaal dat lezers uitdaagt na te denken over de impact van verhalen en social media.
Jaren later verovert Jamie de wereld met zijn eigen bestseller, een boek dat mensen tot waanzin drijft. Terwijl zijn lezers één voor één ten onder gaan aan het verhaal dat hij heeft geschreven, beseft Jamie dat het kwaad nog niet klaar met hem is. Om te stoppen wat hij in werking heeft gezet, moet hij de nachtmerrie stoppen die hij ooit zelf begon.
Het verhaal van Jamie Gunn start met een proloog die niet anders te omschrijven is als ontzettend intens, spannend en het triggert je als lezer zijnde enorm. Het zet je aan het denken over hoe jij op verhalen reageert, de impact van sociale media en hoe jij daarmee omgaat. Zeker als je zelf fervent lezer of zelfs blogger bent, raakt dit nog eens extra. Want wat zouden wij doen als iemand op deze manier andere lezers waarschuwt om de laatste bladzijde van een boek níét te lezen…? Hoe het verhaal daarna vordert, had ik echt niet verwacht.
Het is uiteraard een goed teken wanneer de auteur je meeneemt in een verhaal waarvan je het plot totaal niet aan ziet komen en je op verschillende punten in het verhaal weet te verrassen. Nou, dat is zeker iets wat Thomas Olde Heuvelt met dit boek bij mij heeft gedaan. Wat dat betreft past de titel perfect bij het boek: Het laatste verhaal van Jamie Gunn. Het vertelt inderdaad het verhaal van Jamie Gunn, beginnend bij zijn jeugd en bouwt gedurende de hoofdstukken door op zijn tienertijd en enzovoort. Het boek is opgedeeld in verschillende delen, elk met een specifieke titel. Die titels zeggen je aan het begin ervan nauwelijks iets, maar gaande de hoofdstukken wordt duidelijk wat de titel precies betekent in Jamie Gunns leven.
In sommige stukken daalde het tempo wel enigszins. Daar is over het algemeen niet veel mis mee, maar soms was ik daardoor geneigd het boek even aan de kant te leggen. Maar telkens, met het proloog in je achterhoofd, wil je weer verder lezen. En dan komen er ook steeds frequenter momenten naar voren die je de stuipen op het lijf jagen. Thomas’ verhalen staan er allemaal wel om bekend dat ze horror elementen bevatten en dat dit boek bij een andere uitgeverij is uitgegeven, wil natuurlijk niet zeggen dat dat er niet meer in zit. Het is alleen op andere manier erin verwerkt. Voor mensen die Thomas enigszins kennen, kun je bepaalde elementen uit het verhaal herleiden naar onderwerpen waarover hij ooit in interviews o.i.d. heeft gesproken en wat het dus met zijn persoonlijke leven te maken heeft (meer daarover lees je in zijn nawoord). En als je daarvan op de hoogte bent komen sommige gebeurtenissen toch net even anders binnen.
Terug naar Jamie Gunn. In dit boek staan verhalen centraal. Er worden ook regelmatig referenties naar andere boeken, quotes uit boeken, auteurs, films, personages, etc. gemaakt. Horrorliefhebbers zullen ze allemaal herkennen wat net dat beetje extra geeft (en anders: Google is your friend). Jamie Gunn zelf is een best wel ondoorgrondelijk personage. Begrijp me niet verkeerd, je leert hem uiterst goed kennen, je leert zijn grootste krachten en angsten en diepste geheimen kennen, maar dat wil niet zeggen dat je hem altijd even goed zult begrijpen. Er zijn bepaalde uitspraken, zoals ‘iemand in je verhaal knippen’ die de nodige vraagtekens oproepen. Terwijl Jamie ervan overtuigd is dat ieder aan wie hij het probeert uit te leggen, het ook zal begrijpen. Maar ik vraag me af of iemand hem ooit 100% zal kunnen begrijpen want volgens mij begrijpt hij zichzelf soms niet eens.
Daarnaast weet je ook niet helemaal zeker of bepaalde gebeurtenissen nou echt gebeurd zijn, of een nachtmerrie, een hersenspinsel of een hallucinatie waren. Maar er speelt iets dat wel echt is, alleen kun je er de vinger nog niet helemaal op leggen. En naarmate het verhaal vordert, en dat wat hij heeft teweeggebracht met het schrijven van zijn laatste verhaal, vallen er steeds meer stukjes op hun plek. Maar net op het punt waarop je denkt dat je het verhaal door begint te krijgen, wordt alles herschreven. De context verandert, de verteller verandert, jij als lezer verandert en Thomas doorbreekt de fourth wall op meerdere manieren. En dan rest alleen nog de vraag: durf jij de laatste pagina te lezen…?
Thomas Olde Heuvelt weet met Het laatste verhaal van Jamie Gunn opnieuw te verrassen met een intens, gelaagd en verhalend sterk boek dat speelt met de grenzen tussen fictie en werkelijkheid. Ondanks enkele tragere passages blijft het een meeslepend en intrigerend verhaal dat lezers uitdaagt na te denken over de impact van verhalen en social media.
1
Reageer op deze recensie
