Dank je wel Boekentipper!

Toen ik om een boek met een begin, midden en eind vroeg, kwam onder andere dit boek naar voren. De boekentipper heeft me een fantastisch verhaal aangeraden. Dank je wel.

In korte hoofdstukjes leren we notoire mopperkont Ove kennen. Ach jee wat herken ik mijzelf en een aantal familieleden in hem. Hij is stug (wij Haarlemmers zijn daar ook berucht om) en houdt zich rigide aan alle regels.
Maar is dat wel een slechte eigenschap? Want wat iedereen ook van Ove lijkt te vinden, hij is zo recht door zee dat je meteen weet wat je aan hem hebt.

Gaandeweg maken we kennis met zijn buurtbewoners die bijna allemaal door zijn stugge karakter heen prikken en zien dat deze man een gouden hart heeft. We krijgen ook een steeds duidelijker beeld waarom die arme Ove zo zijn best doet om een goede, stevige haak te kopen.

De interactie met de buurtbewoners maakt het verhaal af en toe grappig maar het achterliggende verhaal is dat niet. Zowel Ove zijn verhaal als dat van Rune en zijn vrouw zijn diep tragisch.

Het eerste hoofdstuk vond ik wat lastig om doorheen te komen. Dat komt vooral door de manier waarop Ove wordt neergezet. Hij komt veel ouder over dan hij in het verhaal is. Dat is volgens mij het enige dat niet aan dit prachtige verhaal klopt.
Door de mix van het tragische verhaal en de luchtige reactie van zijn buurt op het norse karakter, is dit een prachtig verhaal geworden.