De moeite waard om door te lezen

Echo is een thriller met bovennatuurlijke elementen die het verhaal vertelt van Nick en Sam. Nick raakt tijdens het beklimmen van de Maudit betrokken bij een ernstig ongeluk waarbij zijn klimmaat omkomt en hij zelf gewond en verminkt raakt. Maar al snel blijken verwondingen en littekens niet het enige wat Nick aan het ongeluk op de berg heeft overgehouden…

De cover past bij het verhaal, maar vind ik persoonlijk niet echt bijzonder en zelfs een beetje saai. Het had wat inspirerender gemogen van mij.

Het verhaal begint spannend en sleurt je direct mee in het bovennatuurlijke. Het idee is origineel en veelbelovend. Ik ben fan van de schrijfstijl van deze auteur en kan echt genieten van de prachtige zinnen waarmee hij de zinnen aan elkaar weeft. De aanloop naar het ongeluk en het ongeluk zelf, waar je steeds kleine beetjes informatie over krijgt, bezorgde mij de kriebels en dat is precies wat ik van een boek als dit verwacht. De relatie tussen Nick en Sam is prachtig, rauw en realistisch beschreven waardoor je erg meeleeft met beide personages.

Helaas verliest het verhaal op een gegeven moment vaart en kreeg ik het idee dat ik soms een herhaling of verlenging van het voorgaande aan het lezen was. Hierdoor verliest het boek een stuk van de onderhuidse spanning die zo mooi door de verhaallijn stroomt. In mijn beleving had het boek veel korter gekund en dat wil wat zeggen, want ik ben dol op dikke boeken.

De wanhoop, pijn, liefde, doorzettingsvermogen en nog een tal van andere emoties geven het boek iets van zijn verloren kracht terug en heeft ervoor gezorgd dat ik toch door heb gelezen. Maar ik moet zeggen dat ik minder van dit boek heb genoten dan de andere boeken van deze auteur. Ook de schrijfstijl die in dit boek gehanteerd wordt vind ik minder prettig om te lezen. De dialogen en de manier waarop de personages hun verhaal doen komt door het populaire taalgebruik wel realistisch over, maar doordat het boek doorspekt is met literair geneuzel neemt het realisme weer af. Het geeft mij een dubbel gevoel omdat ik enerzijds echt fan ben van de mooie zinnen die deze auteur kan smeden, maar anderzijds is het in mijn optiek gewoon te veel van dat.

Gelukkig komt de vaart op een gegeven moment weer terug en heb ik de laatste hoofdstukken dan ook in één ruk uitgelezen. Het einde is ijzingwekkend, krachtig en ergens ook ontroerend.
Al met al ben ik toch blij dat ik heb doorgezet want ik had dit boek niet willen missen.