Een prachtig liefdevol boek!

Wow, wat een liefdevol geschreven boek. Het eerste hoofdstuk voelt als een warme deken en komt gelijk binnen! Wat ik vooral heel mooi vind is dat er geen oordeel gegeven wordt en er benadrukt wordt dat er geen goed of fout is aan wat je voelt. Dat een ieder zijn eigen rouwproces heeft en dat dat ook gewoon mag.

Het zijn korte hoofdstukjes vanuit Isa, Merlijn en vanuit hen samen en ondanks dat het een zwaar onderwerp is voelt het niet zwaar. Alle fases van het rouwen komen aan bod en het geeft ons een mooi inkijkje in hoe zij dat ervaren hebben. Daarnaast schuwen ze het niet om eerlijk naar zichzelf in het rouwproces te kijken, waardoor je een heel openhartig verhaal leest.

De gesprekken die ze met anderen voeren vind ik hartverwarmend. Het is mooi om te lezen hoe ze elkaar vinden in die gemeenschappelijke deler, namelijk het verdriet om het verlies van iemand. Daarnaast blijkt uit elk gesprek hoeveel respect ze voor elkaar hebben, ongeacht de dingen die gezegd worden en de keuzes die men maakt met betrekking tot de overledene en de manier van rouwen.

Ik vind het prachtig hoe Isa benadrukt dat je naast verdriet en rouw ook gewoon leuke dingen mag doen en geluk mag ervaren. Iets waar veel mensen vaak moeite hebben, omdat dan gelijk het schuldgevoel overheerst en het lijkt alsof je de overledene vergeet.

Wat voor velen misschien heel prettig is om te lezen is dat er in dit boek ook gesproken wordt over hoe bevrijdend de dood ook kan voelen. De opluchting die je kan voelen omdat het lijden van een dierbare eindelijk voorbij is, wat ook weer voor een schuldgevoel kan zorgen, maar hier in dit boek lees je gewoon dat het oké is. Het is geen of/of, maar en/en en ik denk dat velen daar wat aan kunnen hebben.

In dit boek worden verschillende muzieknummers aangehaald en al die liedjes zijn verzameld in een Spotify playlist die je heel makkelijk terug kunt vinden door de code te scannen. Een mooie toevoeging aan het boek!

Conclusie:

Isa en Merlijn hebben een prachtig boek geschreven, waarin velen zich zullen herkennen, maar ook voelen dat hun verdriet erkent wordt. Dat er geen tijd staat voor rouw en dat het gewoon oké is om je verdrietig te voelen. Het biedt inzicht, maar voelt daarnaast ook als een troostende arm om je heen.

Vier sterren voor Je bent niet alleen.