240 Proposities in Blauw

Bluets (2009) Bespiegelingen in Blauw door Maggie Nelson (1973). Vertaling (2021) door Nicolette Hoekmeijer.

'Oma, wat is uw lievelingskleur?' 'Blauw' mon chou'. (Me daarmee voegend bij meer dan de helft van alle volwassenen in de westerse wereld).
Als er iets te kiezen valt, dan wordt het blauw. Ik heb de kleur graag om mij heen, maar om nu te stellen dat ik verliefd ben op die kleur... In Bluets (korenbloemen) gaat Maggie Nelson wel die stelling aan. Haar bespiegelingen resulteren in een collage van 240 proposities. Het boekje lag nachtenlang op mijn blauwe nachtkastje: iedere avond 50 proposities voor het slapengaan .Meer zou mijn nachtrust verstoord hebben. Sommige te wetenschappelijk, andere te zweverig, maar altijd stof tot nadenken. Over vrouwen, liefde, gender, seks, liefdesverdriet, pijn, depressie...
Ik herkende Gertrude Stein, Marguerite Duras, leerde nieuwe woorden: koan=onoplosbaar raadsel/acyanblepsie=onvermogen om blauw waar te nemen, ontmoette Schopenhauer, Goethe, Wittgenstein, kreeg uitleg over de cyanometer van Horace-Benedict de Saussure. En dat allemaal ter verwerking van het verdriet om een verloren liefde, de prins van blauw die op een ander verliefd werd.
"Ik probeer inmiddels al geruime tijd waardigheid te vinden in mijn eenzaamheid. Ik vind het moeilijk".
"Ëenzaamheid is alleen-zijn met een probleem".
"Want dat je van blauw houdt, wil nog niet zeggen dat je je hele leven wilt doorbrengen in een wereld die daaruit bestaat".
Op een blauwe maandag breng ik dit pareltje terug naar de bibliotheek.