Lezersrecensie
Slavinnen van de vrijheid.
De Vrouwen van de Suikerrietplantage (2023) door Ildefonso Falcones (1959)
Esclava de la Libertad (2022) vertaald door Joke Mayer en Fennie Steenhuis
Uitgeverij Luitingh Sijthoff
Esclava de la Libertad is de vijfde roman van de Spaanse advocaat en auteur Ildefonso Falcones de Sierra.
De historische roman volgt twee tijdlijnen en twee vrouwen:
*Cuba midden 19e eeuw: de 11-jarige Afrikaanse Kaweka (Maria Regla) wordt ontvoerd en na een lange bootreis (haar zusje sterft onderweg), als slavin tewerkgesteld op de suikerrietplantage Le Merced van markies de Santadoma.
*Madrid 21ste eeuw: de 28-jarige Lita (Maria Regla) Blasco accepteert een baan bij de Banca Santadoma. Zij is de dochter van Concepcion Blasco die, net als haar grootmoeder en overgrootmoeder, haar leven lang in dienst is geweest van de familie Santadoma.
Twee vrouwen verenigd in hun strijd tegen onderdrukking en racisme.
Zowel Kaweka als Lita staan onder de invloed van de orisha (godin) Yemaya die op cruciale momenten hun levens overneemt.
Slavin Kaweka strijdt haar leven lang voor de afschaffing van de slavernij. Als medicijnvrouw speelt zij een belangrijke rol in de gewelddadige Spaanse revolutie. Hoewel de titel van het boek "De Vrouwen van de Suikerrietplantage" is, draait het in het verhaal grotendeels om de bloedige opstand tegen de Spanjaarden. Kaweka en de emancipado Modesto worden gevolgd in hun strijd voor een vrij Cuba. Een chaotische strijd die gepaard gaat met heel veel bloedvergieten, verkrachtingen, vernederingen en ander geweld dat door Falcones uitgebreid en bij herhaling beschreven wordt.
'Ze wilden alleen maar seks, erbovenop, klaarkomen, en dan nog een keer met een ander van hen drieën of met dezelfde, van voren, van achteren, of met een man'.
Kaweka en de andere vrouwen doorstaan deze kwellingen gelaten omdat 'zij de godinnen in hun lichaam het genot gunnen'.
160 Jaar later komt Lita er bij toeval achter dat haar grootmoeder een buitenechtelijk kind is van de markies de Santadoma en dat haar moeder Concepcion dus recht heeft op een deel van de erfenis die vrij komt bij de overname van Banca Santadoma door de Amerikanen. Lita besluit een juridische strijd aan te gaan om het leed te compenseren dat haar voorouders is aangedaan.
Falcones gebruikt religie (de verering van de maagd van Regla en de godin Yemaya) om beide vrouwen de kracht te geven om de wreedheden en vernederingen te doorstaan.
De Vrouwen van de Suikerrietplantage is niet Falcones' beste boek, zeker niet. Met 100 pagina's vol geweld en gruwelijkheden minder, zou het verhaal beter tot z'n recht zijn gekomen.
Esclava de la Libertad (2022) vertaald door Joke Mayer en Fennie Steenhuis
Uitgeverij Luitingh Sijthoff
Esclava de la Libertad is de vijfde roman van de Spaanse advocaat en auteur Ildefonso Falcones de Sierra.
De historische roman volgt twee tijdlijnen en twee vrouwen:
*Cuba midden 19e eeuw: de 11-jarige Afrikaanse Kaweka (Maria Regla) wordt ontvoerd en na een lange bootreis (haar zusje sterft onderweg), als slavin tewerkgesteld op de suikerrietplantage Le Merced van markies de Santadoma.
*Madrid 21ste eeuw: de 28-jarige Lita (Maria Regla) Blasco accepteert een baan bij de Banca Santadoma. Zij is de dochter van Concepcion Blasco die, net als haar grootmoeder en overgrootmoeder, haar leven lang in dienst is geweest van de familie Santadoma.
Twee vrouwen verenigd in hun strijd tegen onderdrukking en racisme.
Zowel Kaweka als Lita staan onder de invloed van de orisha (godin) Yemaya die op cruciale momenten hun levens overneemt.
Slavin Kaweka strijdt haar leven lang voor de afschaffing van de slavernij. Als medicijnvrouw speelt zij een belangrijke rol in de gewelddadige Spaanse revolutie. Hoewel de titel van het boek "De Vrouwen van de Suikerrietplantage" is, draait het in het verhaal grotendeels om de bloedige opstand tegen de Spanjaarden. Kaweka en de emancipado Modesto worden gevolgd in hun strijd voor een vrij Cuba. Een chaotische strijd die gepaard gaat met heel veel bloedvergieten, verkrachtingen, vernederingen en ander geweld dat door Falcones uitgebreid en bij herhaling beschreven wordt.
'Ze wilden alleen maar seks, erbovenop, klaarkomen, en dan nog een keer met een ander van hen drieën of met dezelfde, van voren, van achteren, of met een man'.
Kaweka en de andere vrouwen doorstaan deze kwellingen gelaten omdat 'zij de godinnen in hun lichaam het genot gunnen'.
160 Jaar later komt Lita er bij toeval achter dat haar grootmoeder een buitenechtelijk kind is van de markies de Santadoma en dat haar moeder Concepcion dus recht heeft op een deel van de erfenis die vrij komt bij de overname van Banca Santadoma door de Amerikanen. Lita besluit een juridische strijd aan te gaan om het leed te compenseren dat haar voorouders is aangedaan.
Falcones gebruikt religie (de verering van de maagd van Regla en de godin Yemaya) om beide vrouwen de kracht te geven om de wreedheden en vernederingen te doorstaan.
De Vrouwen van de Suikerrietplantage is niet Falcones' beste boek, zeker niet. Met 100 pagina's vol geweld en gruwelijkheden minder, zou het verhaal beter tot z'n recht zijn gekomen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Rineke
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
