Welkom bij de Natie

Ik heb geen enkel ander boek gelezen dat geschreven is door J.F. Johns.
Het boek is ook aan mij verstrekt door de auteur, ontzettend bedankt daarvoor!

Het heeft even geduurd voordat ik echt in de stemming kwam om het boek op te pakken, maar ik ben blij dat ik dat gedaan heb!

Het is het jaar 2160 waarin mensen en cyborgs na een oorlog weer samenleven. Maar ze mogen op geen enkele manier met elkaar communiceren, laat staan ​​van elkaar houden.

We volgen Terra Underwood. Ze heeft nachtmerries over een jongen en elke keer faalt ze om hem te redden, tot ze hem in het echt ontmoet.
Hierdoor gebeuren er allerlei gebeurtenissen en redt hij haar.

Ik vond het boek echt leuk! De interactie tussen Terra en Kalem is grappig en lief en het heeft zo’n goede opbouw naar de romantiek.

De Worldbuilding is ook erg goed gedaan, het voelde alsof ik me kon voorstellen om daar te lopen.

Het boek zit vol actie, maar Terra’s impulsen irriteerden me af en toe wel. Ze vecht en wilt gewoon naar binnen rennen zonder na te denken, waardoor Kalem in al deze benarde situaties terechtkomt, maar hij helpt haar altijd.

Het enige dat me er echt van weerhield om het 5 sterren te geven, was dat de formuleringen me op een gegeven moment een beetje begonnen te irriteren. Zoals, oké bij de start Terra noemt Kalem “de jongen uit haar nachtmerries”, wat logisch is ze kent hem immers niet. Maar zelfs als ze elkaar echt kennen, wordt hij nog steeds zo genoemd, of “Mensenmeisje” of “Het meisje met het monster gemaakt van as en veren aan haar vastgemaakt”. Ik heb die bewoordingen op een gegeven moment in mijn hoofd veranderd in de naam van de persoon.

Over het algemeen vond ik dit boek erg leuk en ik had niet het gevoel dat ik iets van het verhaal miste omdat ik haar andere boeken niet had gelezen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar boek 2!