Het Laatste Draken ei

Helende Bladeren - Het Laatste Draken ei is het debuut boek van Claudia Boon.
De cover van dit boek is echt prachtig en dit is één van de dingen die me direct aansprak.
toen ik de synopsis had gelezen werd ik nog enthousiaster want wie houd er nu niet van draken?!

Het verhaal word volgens de synopsis vanuit 3 perspectieven gevold. Eilika, een boerenmeisje dat op avontuur wilt en op een dag een aardedrakenei vind, Solix, een heilige die de taak heeft de laatste aarde draak Nepheda te beschermen en Aster, een meisje die niet weet wie haar ouders zijn en aardedraken magie bezit.
Echter komen er 2 perspectieven bij. één van Cieri, een nachtnox met schaduw magie en Ylva, een ijsmagier uitgehuwelijkt aan de kroonprins van Stormland.
Hierdoor wordt het soms iets teveel en kan je net niet de personages echt goed leren kennen.

Het verhaal leest vlot en het is simpel geschreven, soms net iets te simpel. Ook doordat enkele personages meer een leeftijd hebben van 14/15 voelt het aan als een jeugdboek in plaats van een young adult boek en dit zie je dus ook terug in de schrijfstijl. De gebeurtenissen lijken ook iets te simpel te verlopen, zoals bijvoorbeeld het hulp krijgen bij de zoektocht om het draken ei tot leven te wekken, tevens vertrouwen ze iedereen te makkelijk en bedoelen bijna iedereen die helpt goed. Ook wordt er erg makkelijk gedaan over de meer serieuze gebeurtenissen. Hierdoor komt het over alsof de gevoelens die geschreven zijn niet overkomen bij de lezer.

Door de vlotte schrijfstijl en korte hoofdstukken leest het boek wel lekker door. De wereld is goed gecreëerd en omdat de personages zich allemaal in een ander deel van Terram bevinden heb je wel het gevoel dat je het land leert kennen. Daarnaast is het magie systeem heel goed uitgewerkt en uniek. Zo kost het grote gebruik ervan een levensjaar van degene die de magie uitoefent. Ook was het erg interessant hoe de draken echt deel maken van die wereld in plaats van dat het maar gewoon beesten zijn die de elementen gebruiken.

Het boek voelt aan als een introductie in naar alles wat er komen gaat en dat houd me in zijn grip om wel verder te willen lezen en te weten te komen waar dit verhaal me nog verder naartoe brengt. Er was wel veel focus op de groep van Eilika waardoor Aster en Solix wat achter bleven hangen, van hun had ik zeker meer willen lezen en iets minder van de naïeve Eilika.

De serie heeft zeker de potentie om uit te groeien tot een heel interessante wereld en, ik kijk uit naar het volgende deel.