Weinig diepgang

Een familie in Lamoyne wordt overschaduwd door volksverhalen en scheve verhoudingen. Het sprookje van de eeuwige zomer verteld het familieverhaal vanuit Tally, waarbij liefde en kracht nadrukkelijk boven komen.

Het mooie aan dit verhaal is dat je als lezer ziet wat voor gevolgen een bepaalde keuze heeft/kan hebben. Maar ook dat liefde voor sommige mensen onvoorwaardelijk is. Een mix van vervelende gebeurtenissen en situaties en de kracht en wil om alles op te lossen zorgen voor een zoektocht naar de waarheid.

Enkele van de personages blijven vrij oppervlakkig. De belangrijkste leer iets beter kennen, maar echt een visueel beeld vormen is niet mogelijk. Ditzelfde is van toepassing op de omgeving. De uitwerking is niet heel slecht, maar mist voor mij, op een enkel punt na, de diepgang om me echt in het verhaal de bevinden.

Het taalgebruik en de zinsopbouw zijn vrij aangenaam. Het leest daarom goed weg zodat het verhaal goed te volgen. De switch tussen heden en verleden is goed gekozen. Op deze manier ontwikkeld het verhaal zich prima. Ook hier had ik meer diepgang verwacht is de redenen en gebeurtenissen buiten Tally.

Het sprookje van de eewige zomer heeft een interessante verhaallijn waarbij ik veel meer inpact had verwacht. Op verschillende vlakken had meer diepgang ervoor kunnen zorgen dat alles echt binnen komt. Dit is voor mij helaas niet gelukt waardoor het als geheel toch wat is tegengevallen.