Lezersrecensie
wat een leuke detective
Wanneer de filmrechten van een boek redelijk snel na publicatie gekocht worden door Warner Bros., met niemand minder dan Oprah Winfrey als één van de producenten, is mijn nieuwsgierigheid al snel aangewakkerd. Vera Wongs ongevraagd advies aan moordenaars is ondertussen al het dertiende werk van de veelzijdige Jesse Sutanto en niet het genre waar ik anders naar zou grijpen in de boekhandel. Maar als Oprah Winfrey ervoor gaat, dan ik ook. De auteur is van Indonesisch-Chinese afkomst en is momenteel woonachtig in Jakarta, deze kleurrijke achtergrond is ook vaak terug te vinden bij veel van haar personages. Is jullie nieuwsgierigheid nu ook niet geprikkeld?
De zestigjarige Vera Wong runt een theehuisje in San Francisco’s Chinatown. Veel klanten heeft ze niet en om de tijd te vullen schuimt ze het internet af op zoek naar allerlei weetjes. Bovendien stalkt ze haar zoon en stelt ze hem duizend en één vragen over zijn liefdesleven. Haar leventje gaat zijn doodgewone (saaie) gangetje tot ze op een ochtend een dode man aantreft in haar theehuisje.
Vera heeft onmiddellijk heel wat theorieën klaarstaan waarmee ze de politie overstelpt. Ze is overtuigd dat het om moord gaat, maar daar heeft de politie totaal geen oor naar. Overtuigd van haar gelijk begint ze haar eigen moordonderzoek. Ze wil kost wat kost de dader ontmaskeren. Al snel heeft ze vier verdachten: Julia, Oliver, Sana en Riki. Maar de vereenzaamde Vera weet vooral weer wat kleur te brengen in hun leven en raakt aan hen gehecht. Zal ze wel de waarheid kunnen achterhalen? En is die nog belangrijk?
Geen wonder dat Oprah Winfrey dit verhaal op het scherm wil brengen! Het verhaal is toch iets meer dan een gewone ‘cosy crime’, het omvat ontzettend veel thema’s waar migranten mee in aanraking komen. Vera Wong is de typische Aziatische eerste generatie migrant, die naar het grote land Amerika kwam om haar dromen waar te maken. Haar theehuisje kent bijna geen klanten meer en is verouderd. Haar zoon groeide op in de Westerse wereld, maar Vera wil toch dat hij de oude Aziatische gewoontes blijft volgen. Ondanks haar gedisciplineerd leven is zij eenzaam en wanneer de kans er is om andere mensen te leren kennen, grijpt ze deze, onder het mom van het ontmaskeren van de dader.
Alle personages zijn karikaturaal en worden soms al schertsend in beeld gebracht. Maar onder deze subtiele humor weet Jesse Sutanto heel veel waarheid en levenswijsheden te verstoppen en laat nu net dit zijn wat het boek zo goed maakt. Vera weet mensen bijeen te brengen op haar eigen bijzondere manier. Tijdens het lezen kwam ook vaak het water in de mond, wat klinken de gerechten die zij maakt ontzettend heerlijk. In de Aziatische cultuur is samen eten dan ook een belangrijk aspect van samenhorigheid. Iets waar wij in het Westen nog veel van kunnen leren.
Het boek staat bol van de clichés. Zo is Vera fan van CSI en denkt ze dat de echte politie ook op deze manier werkt. De auteur heeft een fijne, scherpe pen die doorspekt is met sarcasme en humor. Het verhaal boeide mij vanaf de eerste pagina, dit zou een grandioze 5 sterren zijn, ware het niet dat het verhaal mij naar het einde toe minder vast hield. Het werd iets te voorspelbaar.
Maar toch een 4.5 sterren. Ik ben al zo benieuwd wie de actrice gaat zijn die Vera Wong zal vertolken, zou het Michelle Yeoh worden? Of Sandra Oh?
De zestigjarige Vera Wong runt een theehuisje in San Francisco’s Chinatown. Veel klanten heeft ze niet en om de tijd te vullen schuimt ze het internet af op zoek naar allerlei weetjes. Bovendien stalkt ze haar zoon en stelt ze hem duizend en één vragen over zijn liefdesleven. Haar leventje gaat zijn doodgewone (saaie) gangetje tot ze op een ochtend een dode man aantreft in haar theehuisje.
Vera heeft onmiddellijk heel wat theorieën klaarstaan waarmee ze de politie overstelpt. Ze is overtuigd dat het om moord gaat, maar daar heeft de politie totaal geen oor naar. Overtuigd van haar gelijk begint ze haar eigen moordonderzoek. Ze wil kost wat kost de dader ontmaskeren. Al snel heeft ze vier verdachten: Julia, Oliver, Sana en Riki. Maar de vereenzaamde Vera weet vooral weer wat kleur te brengen in hun leven en raakt aan hen gehecht. Zal ze wel de waarheid kunnen achterhalen? En is die nog belangrijk?
Geen wonder dat Oprah Winfrey dit verhaal op het scherm wil brengen! Het verhaal is toch iets meer dan een gewone ‘cosy crime’, het omvat ontzettend veel thema’s waar migranten mee in aanraking komen. Vera Wong is de typische Aziatische eerste generatie migrant, die naar het grote land Amerika kwam om haar dromen waar te maken. Haar theehuisje kent bijna geen klanten meer en is verouderd. Haar zoon groeide op in de Westerse wereld, maar Vera wil toch dat hij de oude Aziatische gewoontes blijft volgen. Ondanks haar gedisciplineerd leven is zij eenzaam en wanneer de kans er is om andere mensen te leren kennen, grijpt ze deze, onder het mom van het ontmaskeren van de dader.
Alle personages zijn karikaturaal en worden soms al schertsend in beeld gebracht. Maar onder deze subtiele humor weet Jesse Sutanto heel veel waarheid en levenswijsheden te verstoppen en laat nu net dit zijn wat het boek zo goed maakt. Vera weet mensen bijeen te brengen op haar eigen bijzondere manier. Tijdens het lezen kwam ook vaak het water in de mond, wat klinken de gerechten die zij maakt ontzettend heerlijk. In de Aziatische cultuur is samen eten dan ook een belangrijk aspect van samenhorigheid. Iets waar wij in het Westen nog veel van kunnen leren.
Het boek staat bol van de clichés. Zo is Vera fan van CSI en denkt ze dat de echte politie ook op deze manier werkt. De auteur heeft een fijne, scherpe pen die doorspekt is met sarcasme en humor. Het verhaal boeide mij vanaf de eerste pagina, dit zou een grandioze 5 sterren zijn, ware het niet dat het verhaal mij naar het einde toe minder vast hield. Het werd iets te voorspelbaar.
Maar toch een 4.5 sterren. Ik ben al zo benieuwd wie de actrice gaat zijn die Vera Wong zal vertolken, zou het Michelle Yeoh worden? Of Sandra Oh?
1
Reageer op deze recensie