Kippenvel!

In dit verhaal volg je Ioanna en Constantin. Ioanna is de dochter van een adelijke landheer die een behoorlijke bedrag open heeft staan bij Heer Constantin: de meester van de Stormburcht. Terwijl Ioanna met haar gedachten (en niet alleen dat) bij haar geheime liefje Ştefan is, stelt Heer Constantin haar vader een ultimatum: de volgende dag heeft hij het geld anders trekt hij alles in. Maar al het geld is naar de bruidsschat gegaan van zijn dochter zodat ze een goed huwelijk zal krijgen.
Haar vader is woedend als hij erachter komt dat zijn dochter intiem is geweest met Ştefan waarmee ze in het geheim wilde trouwen. Hij ziet geen andere keuze dan haar aan Heer Constantin te beloven anders is haar reputatie gedoemd.

Ik heb dit boek te lang laten wachten. Van begin tot eind: wauw. W A U W. De zee kon ik ruiken, de wind kon ik horen, de kou kon ik voelen. Rosemary Hart schrijft zo beeldend en maakt het zó spannend dat je niet kan stoppen met lezen. Stormbruid ademt nog net niet enemies to lovers. De afkeer die Ioanna voelt, de beschermdrang van Constantin. Hun gevoelens veranderen geleidelijk voor elkaar waardoor het geloofwaardig is.

‘Wie zegt dat ik wil dat ze van me houdt?’ grom ik.
‘Al je dromen vertellen me dat, Constantin.’

Sommige aspecten deden me denken aan Belle en het Beest (wie houdt daar nou niet van?!) Als Constantin wegging van huis om zijn oorlogsschip te repareren of als de vijand op zijn grondgebied was, wenste ik vurig met Ioanna mee dat hij veilig thuis zou komen.

‘Ik laat mijn hart bij jou, kleine honingbij.’

Tijdens het lezen was ik echt in tweestrijd met mezelf: ik kan niet stoppen met lezen & ik wil niet dat hij uit is. Gelukkig volgt er een novelle die ik hierna ga lezen en ik hoop nog een glimp op te kunnen vangen van dit prachtige koppel.

Constantin zou zijn mensen nooit in de steek laten. Hij heeft alles gegeven. Nu moet ik alles teruggeven. Dat ben ik hem verschuldigd.