Mooie aanvulling op Stormbruid

In deze novelle volg je Teodora en Grigore, het kamermeisje van Ioanna en de rechterhand van Heer Constantin uit Stormbruid. Dit korte verhaal beleef je vanuit haar ogen.

Ik had mezelf van tevoren niet goed genoeg ingelezen. Je kan deze novelle na, maar ook tijdens Stormbruid lezen. Voor mijn eigen beleving had ik hem willen lezen tijdens Stormbruid. Een aantal momenten die de revue hebben gepasseerd in Stormbruid worden namelijk nu vanuit Teodora beschreven dus heel veel ‘nieuwe’ gebeurtenissen vinden niet echt plaats. Toch vond ik het mooi om te lezen wat er gebeurde met het kamermeisje op de momenten waar Ioanna niet bij was. De ontmoeting tussen haar en Grigore. De spanning die langzaam opbouwt tussen hun twee is om te smullen.

‘Waarom blijf je doen alsof we een soort drinkmaatjes zijn?’
‘Omdat ik je leuk vind, Teodora. Je bent interessant.’

Dit meisje heeft echt veel moeten doorstaan en het is bizar om te lezen wat er in die tijd ‘heel normaal’ was. Grigore is echt een gigantische beer met een hoog knuffelgehalte. Een hart van goud heeft hij en hij zal er zijn voor Teodora. Altijd.

‘Elke roos heeft haar doornen nodig om zichzelf te beschermen.’