Anders leren kijken naar bomen

Bomen bestaat uit een reeks korte beschrijvingen van bomen die voor auteur Aya Kōda bijzonder zijn, maar eigenlijk zijn ze metaforen voor haar herinneringen en (Japanse) cultuur.  Knap hoe ze seizoenswisselingen gebruikt als symbool voor het leven en de dood, voor vernieuwing en verval.  De boom is voor haar een herinnering aan haar vader, die probeerde het belang van aandachtig observeren aan zijn kinderen aan te leren.  Net zoals Aya dit nu aan ons lijkt mee te geven.  Want in haar woorden zijn bomen niet alleen maar planten, maar leraren van empathie en observatie. Ze zijn... en dat is genoeg. Misschien is dat precies wat we van hen kunnen leren.  

Het is onmogelijk om dit boek snel te lezen, en er kan veel verteld worden over bomen zonder langdradig te zijn.  Ik heb genoten van haar verfijnde beschrijvingen, hoe ze subtiel details kan meegeven.  Ergens ook grappig om te beseffen dat we hierover op papier (van bomen) kunnen lezen. 

Aya Kōda was een Japanse essayiste en romanschrijfster uit een familie van schrijvers. Oorspronkelijk werd dit boek uitgebracht in Japan in 1992, maar het werd pas wereldwijd bekend door de film Perfect Days.  Hierin beweert een boekhandelaar dat haar boeken meer erkenning verdienen.  Bomen werd voor de eerste keer vertaald naar het Nederlands door Jacques Westerhoven, en verscheen op 5 september 2025 bij Atlas Contact. 

Ik kreeg een recensie-exemplaar van uitgeverij @atlascontact, wat geen invloed had op mijn mening.