Een gemiste kans

Oh, wat ik had ik hier graag een lovende reactie op geschreven, maar jammer genoeg zou dat niet eerlijk zijn. Wat een 'the selection' achtige romantisch zwijmel boek had kunnen zijn is zo een vlak verhaal geworden. Ik heb geen spatje chemie gevoeld tussen de verschillende karakters, en zelfs het einde - wat velen een nieuwe impuls vonden en het daarom beter vonden - trok me niet meer mee.
De enigste wiens verhaal ik wil verder horen en waar ik voldoende nieuwsgierig naar ben zodat ik toch misschien deel 2 ga lezen is Valentina!

Had nog iemand hetzelfde gevoel?