Voortvarend optimisme met prachtige zinnen

Dit boek van Nina George is het vervolg op de boekenapotheek van de Seine. Waar dit boek voor mij een rust en denkpunt bracht. De nood om het boek traag te lezen, stukken te hernemen en te genieten van de prachtige zinnen, gaf het boekenschip van Parijs nog steeds prachtige zinnen maar een vlottere en luchtigere schrijfstijl.

Het lezen van het eerste boek is echt wel een aanrader, als standalone is het eerste ook prachtig maar er zijn toch enkele verhalen die ik graag verder zag bloeien...Catherine en Perdu en dan Max en Victoria.

Om het te zeggen op de manier van een Literaire Apotheek, dit boek is ideaal voor mensen die halfweg hun leven zijn en beseffen dat er geen tijd te verliezen valt, dat ze al te veel tijd hebben verloren (20 jaar Jean - 20 jaaaaar). Het lezen van dit boek zal je verdere verstening tegengaan en je laten beseffen dat het niet te laat is. Ow ja en dat katten perfecte huisgenoten zijn .

Waar er werd gesproken van de tussentijd, de tijd die je nodig hebt om van het verdriet over te gaan in nieuw geluk in de periode waar Jean Perdu wachte om Catherine de hand te reiken, lazen de jaren die daarop volgden voor mij ook als een tussentijd. Een moment waarbij hij zich hergronde om terug herboren naar zijn kern te gaan. Onderweg heerlijke personages tegengekomen. Dit boek leest als een verhaal met leuke verwijzingen naar andere schrijvers, een feelgood met diepgang en prachtige proza. Ook al is het soms een beetje afleidend voor het verhaal, het belang van "de grote encyclopedie van kleine gevoelens" is duidelijk dankzij boek 1 en ook doorheen het verhaal.
Voor mij was het net geen 5 sterren omdat ik vond dat tegen het einde alles heel snel werd afgewikkeld en afgerond, waar ik liever net iets meer details had gekregen.

Ook deze wil ik jullie niet onthouden, heel passend bij een recensie, een quote over kritiek: "elke lezer creëert zijn eigen boek, daar heb je als auteur niets over te zeggen."