Aantrekkelijk verhaal voor minder snelle lezers

Rom Molemaker is geen schrijver van veel woorden. Na 157 bladzijden is het verhaal afgerond. Lester moet door zijn moeder worden opgevoed. Dat wil niet vlotten en hij komt in een tehuis terecht. Daar krijgt hij een een ouderejaars toegewezen als begeleider. Het is Apollo, een gozer waar haast iedereen een enorme hekel aan heeft. Het liefst zou Lester hem een kopje kleiner maken, maar iedereen raadt hem aan op afstand te blijven en de confrontatie te vermijden. Er is een dode gevallen in de instelling en een jongen wordt mishandeld. Alles wijst naar Apollo en zijn handlangers. Op een goede dag wordt Apollo, liggend met zijn hoofd in het water, dood aangetroffen. Lester wordt zeker van dit misdrijf verdacht. Het eind komt misschien wat snel en had zorgvuldiger uitgewerkt kunnen worden, maar door deze opzet is het een aantrekkelijk verhaal geworden voor minder leesgemotiveerden. Er is altijd onderhuidse spanning tussen de bewoners. Het eindigt als vijf later later een ontmoeting plaatsvindt. Goed boek voor ca. 13 jarigen, geen indrukwekkend proza maar wellicht een mogelijkheid om jongeren leesplezier te laten ervaren door de herkenbaarheid en de relatief beperkte omvang.