Monica wil blauwvinvistemster worden

Van deze auteur - volgens mij heeft ze vier boeken voor jongeren geschreven- heb ik alles gelezen. Haar tweede boek 'Huisje 13' sprak mij het meest aan. Nij het lezen van haar nieuwste boek moest ik denken aan de boeken van Wouter Klootwijk, alhoewel die boeken veelal voor iets jongere leeftijd zijn.

Dit verhaal is geschikt voor lezers vanaf ca. 11 jaar. Monica gaat voor het eerst zelfstandig naar Terschelling, naar opa en oma en haar nichtje Silke (7) en een baby-neefje Pimmetje.
Eigenlijk gebeuren er nauwelijks opzienbarende dingen - nou ja, opa valt uit de boom en moet naar het ziekenhuis op het vasteland. Vandaar de gelijkenissen met Wouter Klootwijk.

Elin Meijnen geeft de personages een levensecht gezicht. Monica (13) zegt dat ze veertien is en zodoende kan ze op het strand heimelijk meedoen met de oudere jongens en meiden.
Nogmaals, het is een spectaculair maar geeft wel mooi aan de tweeslachtigheid van een meisje in de beginnende puberteit. Beginnende gevoelens en verliefheden spelen bijv. op.
Het is fijn opgeschreven en zal vooral de wat meer verstilde lezer aanspreken. Hier geen grote of gewelddadige actiemomenten.
De titel slaat op een lievelingsboek van de toen vijfjarige Monica, het inmiddels stukgelezen boek 'De blauwe vinvis'.

Ook het einde van het verhaal spreekt mij aan. Realistisch en niet geforceerd blijmoedig.
Dat is het boek sowieso, want het omslag laat wellicht denken dat je een fantasyverhaal gaat lezen.

Vier sterren voor het vierde boek van Elin Meijnen.