Winterse feelgood met mysterie

Na een succesvolle speurtocht naar een bijzonder boek uit haar familie, droomt Mirren ervan officieel boekenvinder te worden. Maar dat is natuurlijk geen echte baan, dus is ze nog steeds bouwcalculator en rekent ze uit of je een aanbouw aan je huis kunt plaatsen. Tot ze bij toeval wordt ingehuurd om een boek te vinden in een oud, Schots kasteel.

Jamie heeft het familiekasteel geërfd. Maar dat is niet zo leuk als het lijkt: het familiefortuin is zo goed als op en het kasteel is in erbarmelijke staat. En alsof dat nog niet erg genoeg was, was Jamie's grootvader een heel fanatieke boekenverzamelaar. Hij heeft een mysterieuze speurtocht achtergelaten die zou moeten leiden naar een bijzonder boek. Met hulp van Mirre en andere boekenspeurder Theo hoopt Jamie het raadsel op te lossen.

De verborgen kerstbibliotheek is winterse feelgood. We lazen deze met de boekenclub van Ilona van uitgeverij Luijtingh-Sijthoff en kregen het boek opgestuurd. In de boekenclub gaven sommigen aan dat ze het niet kerstig genoeg vonden en dat snap ik wel. Maar winters is het zeker, met een dikke laag sneeuw en een bevroren loch. Voor mij maakte het dus niet uit dat het wat minder volle bak Kerst was, want die sfeer kwam goed over.

Het verhaal is origineel: een feelgood, maar net anders. Het hoofdplot van het boek was meer het oplossen van de puzzels van he verdwenen boek. Uiteraard zijn de personages ook belangrijk, maar de onderliggende verhoudingen waren meer een leuk zijplot dan echt het belangrijkste in het boek. Dat was weer eens wat anders. Die afwisseling vond ik heel leuk en verrassend. Zeker als thrillerlezer maakt het mysterie-elementje het nog net iets meer mijn smaak.

Het boek is officieel een vervolg op het boek Expeditie Kerstboek, waarin Mirren en Theo samen een boek proberen te vinden. In het begin van het boek wordt er even naar verwezen, maar het is niet noodzakelijk het boek eerst te lezen. Ik heb dit boek zelf wel, maar nog niet gelezen. Ik vond het zelf niet storend: de personages worden goed genoeg uitgewerkt om dit boek prima te begrijpen. En op een kleine uitleg in het begin na zijn er weinig verwijzingen. Ik denk dat je Theo ietsje beter leert kennen in het eerste boek dan nu, maar je kunt ze dus prima los van elkaar lezen.

De personages zijn prima uitgewerkt: ze hebben allemaal een eigen persoonlijkheid en de keuzes die ze maken passen hier ook bij. Mirren heeft voldoende diepgang. Ze heeft genoeg aan haar hoofd, maar niet meteen een heel dramatisch achtergrondverhaal. Realistisch en goed in te leven dus. Ik vond haar voorbereiding op de reis wel heel irritant en summier, maar ik ben zelf een diehard planner die niets aan het toeval overlaat. Dus dat klopt ook wel, ik zou nooit zo reizen.

Kortom: een fijne feelgood met winterse sfeer, leuke personages (waarvan je sommige wel achter het behang kan plakken, maar ook dat hoort erbij) met elk een eigen verhaal en een origineel plot. En het allerbelangrijkste: je waant je echt in een Schots kasteel, dus ik heb helemaal zin om die kant op te reizen.