Liefde voor de tulp.

Haarlem 1635. Nederland is in de ban van de tulp. Tulpen zijn een statussymbool en tulpenbollen worden tegen hoge prijzen verhandelt.
Hester heeft een voorliefde voor schilderen en ze wil graag haar eigen atelier beginnen. Gebeurtenissen uit het verleden houden haar daarin tegen.
Dan breekt ook nog maar weer eens de pest uit en Hester verliest haar hele hebben en houden.
Uit wanhoop gaat ze een liefdesloos huwelijk aan en kwijnt Hester langzaam weg. Door een droevig ongeluk neemt Hester een drastisch besluit.

Het boek leest vlot weg, je waant jezelf in de 17de eeuw waar de tulpengekte heeft toegeslaan. De auteur weet heel goed de sfeer over te brengen.
Wat jammer genoeg niet overkomt zijn de personnages; vooral de hoofdpersoon Hester is moeilijk te begrijpen. Daarom kon ze ook niet op mijn sympathie rekenen tijdens het lezen van dit boek. Ik vind dat ze onbegrijpbare keuzes maakt en steeds in de slachtofferrol duikt.
Ondanks dit minpunt vond ik het wel een aangenaam boek om te lezen.