Het witte hert

In Fleetcombe, een klein plaatsje in Engeland, wordt op een nacht een vermoorde man aangetroffen zittend op een stoel, op het midden van de weg, met een hertengewei vast gemaakt op zijn hoofd. Brigadier Nicola Bridge, net overgeplaatst, krijgt deze zaak toegewezen. Het is al snel duidelijk dat de vermoorde man Jim Tiernan is. Tiernan is de uitbater van café The white hart, oftewel Het witte hert. Er blijken genoeg verdachten in het plaatsje rond te lopen, die allemaal redenen hebben om Tiernan te vermoorden. Kan Nicola de dader vinden en haar eigen problemen het hoofd bieden?

Ik moest in het begin even in het verhaal komen, maar dit was vooral de eerste hoofdstukken. Het is ook een kwestie van personages leren kennen. En des te beter ik hen leerde kennen. Des te meer ik in het verhaal kwam en steeds nog even een hoofdstuk extra wilde lezen.

Chris Chibnall heeft een duidelijke eigen schrijfstijl. Hij zet levendige personages neer die ook geloofwaardig zijn.

Het verhaal begint met een plattegrond, waardoor je een beeld krijgt van de plaatsen en afstanden die in het verhaal een rol spelen. Of deze plattegrond echt meerwaarde heeft, weet ik niet, aangezien de auteur ook afstanden qua tijd aangeeft in het verhaal, maar het is zeker een leuke toevoeging.

Na de plattegrond begint het verhaal met de proloog, waarbij het lichaam van een dode man op de weg zit. Dit is zo bizar, dat ik meteen nieuwsgierig wordt naar het verhaal en snel de pagina omsla.

Chibnall heeft bij ongeveer ieder personage wel een geloofwaardige reden waarom diegene de dader zou kunnen zijn. Het zijn stuk voor stuk personages met hun eigen geheimen en hebben hun eigen karaktereigenschappen. Hier heeft Chibnall echt wel zorg aan besteed.

Chibnall heeft het verhaal zo opgebouwd dat ik tijdens het lezen steeds mee wilde puzzelen. Dit kwam ook voornamelijk doordat er steeds nieuwe roddels en geheimen naar buiten kwamen, waardoor ik regelmatig op het verkeerde been gezet werd. Hier houd ik van.

De ontknoping had ik absoluut niet aan zien komen en deze persoon had ik maar heel even in het vizier als dader. Ik vond deze erg goed uitgedacht en passend bij het verhaal.

Ik hoop dat er een vervolg komt en Nicola Bridge een serie wordt, want het nuchtere en to te point personage verdient meer zaken. Ik zou de volgende Nicola Bridge zeker oppakken.

Dit boek ontvingen wij van Xander uitgevers. Dit beïnvloedt onze mening niet.