taai boek

Recensie Naomi van Philip Le Bon
Het is fijn om een boek te lezen en een recensie te schrijven. Dank aan de uitgever om het verhaal door te sturen.
Het kaft is mooi en de vrouwennaam erop intrigerend.
Als info over het boek las ik het volgende:
Nadat de Israëli's zowel haar familieleden als haar dromen uitroeiden, is de Palestijnse Naomi uitgegroeid tot een van de meest gewetenloze terroristen van de Al-Aqsa Martelarenbrigade. Maar dan wordt ze gevangengenomen door de Shin Bet, de Israëlische geheime dienst. Wanneer Naomi immuun lijkt voor de vele 'manipulaties', laat de Shin Bet een expert in onzichtbare marteltechnieken overkomen vanuit Guantánamo Bay. Haar einde lijkt nabij, tot ze dankzij de huurling Troy weet ze te ontsnappen. Naomi zal nooit meer dezelfde zijn. Toch besluit Troy haar in te zetten voor zijn volgende missie, een privékwestie die hem héél gevoelig ligt...

Dit spannende derde deel van De Mooie Moorden brengt de verhalen van Sara, Benissa en Naomi samen.
Vermits ik voorgaande boeken niet gelezen heb, was het fijn om een ‘wat voorafging’ te kunnen lezen. De twee eerste boeken zijn samengevat in het begin van deel drie.
Op die manier kan je vanaf het begin volgen in het spannende verhaal en maak je een goede start.
Wat me overviel waren de vele wapentermen en gevechtstermen. Voor mijn gevoel waren die niet altijd noodzakelijk om het verhaal spannend te houden en het voelde voor mij dan ook aan als een echte macho-mannenboek. Deze termen bleven ook doorheen het hele boek een belangrijke rol behouden.
Het verhaal verloopt in een zeer strak tempo, hoofdstukken en scènes wisselen elkaar zeer vlug af. Dat is op zich niet onaangenaam, maar er zijn ook ontzettend veel personages in het boek. Je moet als lezer vrij alert blijven om te begrijpen wie welke rol heeft. Er zijn verschillende verhaallijnen tegelijk die ook veel van je aandacht vragen. Misschien zouden deze verhaallijnen gemakkelijker geweest zijn als ik ook de twee eerste boeken zou gelezen hebben.
De naam Noami valt pas een heel eind over de helft van het verhaal voor de eerste keer. Het is een beetje vreemd om haar naam dan als titel van het boek te nemen. Dat begrijp ik niet volledig.
Al bij al vond ik het eerlijk gezegd een vrij taai boek om te blijven aan doorlezen. Ik heb het vaak opzij gelegd als er teveel details werden uiteengezet over wapens. Er zijn teveel verhalen door elkaar vermengd.
Teveel is het woord dat me bijblijft.
Voor mij krijgt het boek twee en half sterren.