fascinerend en spannend

Recensie ‘wereld zonder water’ van Inge Sleegers
Uitgegeven 2022 bij uitgeverij Hamley Books
296 bladzijdes
Achterflap: In de wereld van de achttienjarige Nimue is water een schaars goed. Haar thuisstad Atlantis is een van de laatste menselijke nederzettingen met drinkbaar water. Na de Grote Wateroorlog voerde het nieuwe regime strikte regels in. Een van de regels is het verplichte examen voor meisjes, dat hun toekomstige plaats in de samenleving bepaalt. Wat er met die meisjes gebeurt die niet slagen, is een goed bewaard staatsgeheim. Het enige wat Nimue weet, is dat ze nooit zal terugkeren bij hun families. Zal zij slagen voor het examen? Kan zij overleven in deze nieuwe realiteit?
Dit is het eerste deel van een tweeluik.

Mijn bevindingen: Het boek is geschreven als young adult en is een fascinerend en beklijvend boek. De schrijfstijl van Sleegers is zonder meer goed en meeslepend. Ze slaagt er goed in het verhaal realistisch binnen te brengen bij de lezers. Het verhaal is spannend en nodigt uit om verder te lezen…ook na het einde van het boek wil je weten hoe het verder loopt. Graag wil ik ook het vervolg lezen.
Het verhaal is hallucinant in zijn opzet maar zou zo echt kunnen zijn. In sommige culturen betekenen vrouwen niet veel als mens. Vrouwen zijn ook bij ons vaak de ‘minderen’ in loon, werk en binnen relaties. Het zet aan tot denken en kan uitnodigen tot discussie over vrouwenrechten.
Maar ook in deze nieuwe vreemde wereld, in deze dystopische wereld is de veerkracht en overlevingskracht van mensen zo sterk dat er zich ook liefde kan ontwikkelen in moeilijke omstandigheden.
Een dikke pluim voor dit boek. Het verdient zeker vier sterren en ik kijk al uit naar het vervolg hierop.