een fijn romantisch verhaal

Via de leesclub van de Boekenreizigers las ik 'de Italiaanse dochter'. De Italiaanse dochter

Het boek ‘de Italiaanse dochter’van Soraya Lane wordt aangeprezen met de tekst: meeslepende nieuwe serie voor de lezers van De zeven zussen. Nu las ik deze laatste niet, maar toch liet ik me verleiden om dit boek op te pakken. En daar heb ik absoluut geen spijt van gehad. De achtdelige serie De verloren dochters zal ons meenemen en verhalen over meeslepende liefdesverhalen van over de hele wereld. Het eerste deel neemt ons mee naar Italië.
Lily , een jonge Engelse wijnmaker, reist naar vele bekende wijnoorden om meer te leren over wijn maken. Als ze na zo’n reis thuiskomt vindt Lily een brief van een notaris. De brief is gericht aan de erven van haar oma. Als ze bij de notaris komt zijn daar meer mensen. Ze krijgen een doosje waarin wat papieren zitten. Ze kan het niet lezen omdat het in het Italiaans geschreven is. Haar plan om naar een wijngaard aan het Comomeer te reizen om daar nieuwe ervaringen op te doen komen nu goed van pas. Ze komt thuis bij de familie Martinelli. Ze voelt zich erg thuis bij de familie en de manier van leven op het Italiaanse platteland. Maar ook de aantrekkingskracht tussen haar en de oudste zoon Antonio speelt zeker een rol. De papieren uit het doosje hebben betrekking op het onbekende verleden van haar oma.
De liefdesgeschiedenis van haar oma en van Lily zelf zijn prachtig geschreven. Het is zoetsappig, maar nergens teveel. Voor mij is dit een feelgood zoals een feelgood moet zijn. Ik verheug me op de vele delen die nog zullen volgen.