Omgekeerd racisme

Door een watersnoodramp is Nederland overspoeld en hierdoor hebben de bewoners hun heil gezocht in Noord- Afrika. Al wonende tussen de Afrikanen, zien we flink wat verschillen in de culturen. De twee stammen lijken vreedzaam naast elkaar te leven, maar wanneer er een nieuwe dominee zijn plannen rondstrooit, blijkt er meer aan de oppervlakte te roeren dan voorheen leek. Hoe zou dit aflopen?

Goossens zet de twee stammen ontzettend goed neer. De Hollanders zijn 'Kazen', drinken graag een jenevertje en zijn er niet vies van om een jointje te gebruiken. Eigenlijk laat Goossens een soort van omgekeerd racisme zien. Wat wat nou als dit echt aan de hand zou zijn? Het plot laat je zeker nadenken.

Religie voert de boventoon in dit boek. Niet heel raar, gezien het gaat om twee verschillende stammen die met elkaar moeten zien te leven, maar het kreeg op een gegeven moment de overhand. Hierdoor werd het saai en simpelweg vervelend om te lezen. Lange tijd geleden dat ik me zó door een boek heen heb moeten worstelen. Tevens wordt er veel gebruik gemaakt van (Arabische) scheldwoorden, wat in heel kil contrast staat met de religie. Scheldwoorden in een boek hoeven zeker niet altijd als negatief ervaren te worden, maar bij Bloed op het Droge voelde het niet fijn aan, alsof de auteur zijn personages geforceerd "popie-jopie" wilde laten zijn. Ook is de schrijfstijl van Goossens in vlagen heel onbegrijpelijk en niet eenmalig moest er in Google naar een synoniem gezocht worden.

Aan de andere kant maakt Goossens gebruik van leuke woordgrapjes. Zo benoemt hij het televisieprogramma 'Hart van Holland' en het spel 'Ik hou van Nederland' en zijn er vaak kleine verwijzinkjes te lezen waar Hollanders om bekend staan. Denk bijvoorbeeld aan het lopen op klompen of oer-Hollandse namen. Deze kleine dingetjes tussendoor maakten het aangenamer om te lezen, maar toch was het grootste gedeelte een worsteling en wist het mijn aandacht niet te houden.

Ik had me er zó op verheugd, het plot klonk echt leuk. Door de originele insteek en het plot dat je na laat denken kom ik op 2 sterren uit, maar als ik zuiver uit mezelf zou raten zou ik niet hoger dan 1* geven. Heb er echt nauwelijks plezier aan beleefd en het is duidelijk dat Bloed op het Droge geen boek voor mij is.