Lezersrecensie
Ietwat teleurstellend
[Zie ook mijn recensie van Oxen #1, De hondenmoorden]
Oxen 2, De schaduwmannen is tot mijn teleurstelling geen vier sterren waardig.
Het verhaal is redelijk, niet bijzonder. Tijdens het lezen lijkt het nog heel wat, achteraf bezien is het vrij mager. Er wordt door verschillende partijen - elk met een eigen motivatie - op Niels Oxen gejaagd. Weet hij uit handen van zijn al-dan-niet-vijanden te blijven? Wie is te vertrouwen, wie niet? Spannend! Oxen moet al zijn vaardigheden en capaciteiten aanwenden, maar dan is hij ook op zijn best. In schril contrast daarmee staan de stommiteiten die hij uithaalt, waardoor hij het zichzelf en anderen extra moeilijk maakt. Het politieke ingrediënt in De schaduwmannen blijft ietwat mysterieus, onbevredigend. Het laatste hoofdstuk is top!
De kromme zinnen die ik in mijn recensie van Oxen 1 al noemde, worden in Oxen 2 vrolijk voortgezet (bijvoorbeeld on-Nederlandse zinsbouw). Fouten, o.a. M15 en M16, wat MI5 en MI6 moet zijn. Soms gaat het zó fout dat het hilarisch is: "... over haar onderzoek naar Niels Oxen, die als een puzzel in de twee dozen in haar kamer lag, stukje voor stukje." Beste uitgever, doé er iets aan!
Jens Henrik Jensen heeft kennelijk gepoogd een interessante opbouw te creëren door in bijna alle hoofdstukken alleen te spreken van hij/zijn of zij/haar, waardoor de lezer zelf moet vaststellen wie de betrokkene is. Later in het hoofdstuk noemt hij dan de naam, of een ander kenmerk, om het personage te duiden. Een dergelijke constructie kan goed uitpakken, mits niet te lang en te strak doorgevoerd. Dat is in De schaduwmannen wel het geval, het is dermate gekunsteld dat de opzet eerder irritant dan intrigerend is.
Niels Oxen. Hoe zou het met hem aflopen in het derde deel van de trilogie? Hij lijdt aan PTSS, functioneert niet 'normaal', heeft geen sociaal leven, kortom hij is niet te benijden. Wat gaat Jensen met hem doen? Een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' past niet bij het personage dat we hebben leren kennen en zou een afknapper zijn.
[spanning 4, plot 4, schrijfstijl 3, leesplezier 3, originaliteit 2, psychologie 2]
Oxen 2, De schaduwmannen is tot mijn teleurstelling geen vier sterren waardig.
Het verhaal is redelijk, niet bijzonder. Tijdens het lezen lijkt het nog heel wat, achteraf bezien is het vrij mager. Er wordt door verschillende partijen - elk met een eigen motivatie - op Niels Oxen gejaagd. Weet hij uit handen van zijn al-dan-niet-vijanden te blijven? Wie is te vertrouwen, wie niet? Spannend! Oxen moet al zijn vaardigheden en capaciteiten aanwenden, maar dan is hij ook op zijn best. In schril contrast daarmee staan de stommiteiten die hij uithaalt, waardoor hij het zichzelf en anderen extra moeilijk maakt. Het politieke ingrediënt in De schaduwmannen blijft ietwat mysterieus, onbevredigend. Het laatste hoofdstuk is top!
De kromme zinnen die ik in mijn recensie van Oxen 1 al noemde, worden in Oxen 2 vrolijk voortgezet (bijvoorbeeld on-Nederlandse zinsbouw). Fouten, o.a. M15 en M16, wat MI5 en MI6 moet zijn. Soms gaat het zó fout dat het hilarisch is: "... over haar onderzoek naar Niels Oxen, die als een puzzel in de twee dozen in haar kamer lag, stukje voor stukje." Beste uitgever, doé er iets aan!
Jens Henrik Jensen heeft kennelijk gepoogd een interessante opbouw te creëren door in bijna alle hoofdstukken alleen te spreken van hij/zijn of zij/haar, waardoor de lezer zelf moet vaststellen wie de betrokkene is. Later in het hoofdstuk noemt hij dan de naam, of een ander kenmerk, om het personage te duiden. Een dergelijke constructie kan goed uitpakken, mits niet te lang en te strak doorgevoerd. Dat is in De schaduwmannen wel het geval, het is dermate gekunsteld dat de opzet eerder irritant dan intrigerend is.
Niels Oxen. Hoe zou het met hem aflopen in het derde deel van de trilogie? Hij lijdt aan PTSS, functioneert niet 'normaal', heeft geen sociaal leven, kortom hij is niet te benijden. Wat gaat Jensen met hem doen? Een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' past niet bij het personage dat we hebben leren kennen en zou een afknapper zijn.
[spanning 4, plot 4, schrijfstijl 3, leesplezier 3, originaliteit 2, psychologie 2]
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anna Bakker
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
