Lekker lezen

Het meisje zonder naam begint in 1939. De hoofdpersoon is op dat moment 13 jaar en woonachtig in Duitsland. Ze woont samen met haar moeder en haar blinde broertje. Het is onduidelijk waar haar vader is. Het is niet veilig voor Lisa en zij gaat met de trein naar Londen. Dit gebeurt met een zogenoemd kindertransport.
Als ze in Londen aankomt wordt ze ondergebracht bij ome Dan en tante Naomi. Ze kan zich goed staande houden doordat ze de juiste mensen om haar heen heeft. Waaronder haar vriend Harry en haar vriendinnetje die net als haar een Duitse achtergrond heeft.
Ze is op een dag op stap met haar vriend Harry zonder dat iemand dat weet. Op de weg naar huis komt ze terecht in een bombardement. Als ze bijkomt in het ziekenhuis weet niemand wie ze is en ook zij zelf weet het niet. Ze komt hierdoor in een kindertehuis terecht waar ook iedereen heel aardig voor haar is, maar ook daar is het niet veilig. Wederom moet ze verhuizen en komt ze in een plattelandsdorpje terecht bij een alleenstaande vrouw. Ook hier treft ze de juiste mensen en door haar eigen persoonlijkheid heeft ze best een goed leven. Ze sluit een goede vriendschap en langzaamaan komt ook haar geheugen weer terug. Het leven in het dorp is zwaar, maar ze kunnen zich goed redden. De 2 vrouwen zijn toch wel elkaars redding geweest.
Uiteindelijk gaat ze na een verdrietige gebeurtenis toch weer terug naar Londen om te gaan werken in het kindertehuis waar ze zelf vandaan komt. Ze vindt Harry weer terug, maar ze heeft ondertussen ook Billy ontmoet. Gaat ze voor het verleden met een boefje om voor de toekomst met de ideale man??
Het boek volgt een aantal mensen met Lisa in het midden. De mensen die in een bepaalde periode belangrijk voor haar zijn, worden gevolgd, maar verdwijnen dan ook weer uit het verhaal. En dat is ook prima.

Ik vind het een prima leesbaar verhaal. Vanaf het begin word je meegenomen in het verhaal en ik vond het ook wel informatief. Jammer vond ik wel dat het middenstuk een beetje voort kabbelt en het voelt voor mij alsof het een beetje opvulling is. Aan het eind van het verhaal gebeurt er juist heel veel in een korte tijd. Ik denk dat de schrijfster daar een beetje de plank misslaat. Al met al heb ik me prima vermaakt met dit boek.