Geslaagd verhaal!

Het boek wordt verteld vanuit het perspectief van zes personages. In de eerste paar hoofdstukken worden Diana, Frankie, Tad, Cas, Z. en Rashid geïntroduceerd en leer je hun achtergrond een beetje kennen. Allemaal hebben ze niet het perfecte leventje dat ze zouden willen. Diana hekelt het feit dat zij zich moet voordoen als het perfecte dochter van een senator. Frankie is een populaire quarterback, maar draagt een geheim met zich mee. Tad worstelt met zijn geaardheid. Cas wordt vaak gepest. Z. is net zijn moeder verloren en Rashid heeft moeite om goed om te gaan met zijn geloofsovertuiging. Allemaal hebben ze een reden om bommen op school te laten afgaan, maar slechts één van hen is de aanslagpleger.

Bij verhalen zoals die van Tijdbom maak ik altijd graag lijstjes om te kijken wie voor mij de dader zou kunnen zijn. Bij dit boek lukte me dat niet, want alle zes personages waren namelijk zo erg verdacht. Als je denkt dat je iemand zou kunnen uitsluiten, gebeurt er weer iets waardoor diegene verdacht wordt. Zelfs toen het einde van het verhaal bijna naderde had ik nog geen flauw idee wie de bommenlegger was. Dit was een van de sterke punten van het verhaal. Hierdoor probeerde ik steeds zo snel mogelijk te lezen om maar te kunnen weten wie het was. Je voelde de spanning gedurende het hele boek. Dit was dus geen verhaal die je makkelijk kan neerleggen.

Wat ook ontzettend goed was aan dit boek was dat er wordt ingegaan op onder andere de thema’s vooroordelen, pesterijen en geaardheid. Het is bijvoorbeeld veel te makkelijk om iemand te beoordelen op basis van de uiterlijk, terwijl diegene misschien niet is hoe je denkt dat diegene is. Ook laat dit boek zien hoe vreselijk het is als je gepest wordt. Deze thema’s geven het verhaal nog eens een extra dimensie.

Wat wel een beetje jammer was dat het verhaal meer om de spanning draaide en minder om de personages en hoe ze nou werkelijk waren. Aan het einde van het boek had ik nog steeds het gevoel dat ik ze nauwelijks kende. Ditzelfde probleem had ik ook met Joelle Charbonneaus andere YA-thriller Nodig. Met te veel verschillende perspectieven en hoofdpersonages is het lastig om een band met een personage te krijgen en ze goed te leren kennen. Dat vind ik bij Tijdbom ontzettend jammer, omdat de plot wel zo goed in elkaar zat.

Toch vond ik Tijdbom wel een geslaagd verhaal. De vlotte schrijfstijl van Joelle Charbonnneau, de belangrijke thema’s die ze behandelt en het hoge spanningsgehalte in dit verhaal maken van Tijdbom een boek waarvan ik zeker heb genoten. Van mij krijgt het 4 sterren.

Deze recensie was oorspronkelijk gepubliceerd op https://awesomebookloverblog.wordpress.com/2018/12/25/recensie-tijdbom/