Fantasierijk boek

Rose, 15 jaar, bezoekt samen met haar opa het graf van oom Georges in Ieper. Oom Georges is gesneuveld tijdens de Eerste Wereldoorlog. Tijdens het bezoek aan het kerkhof ontdekt Rose het graf van Valentine Joe. Hij was 15 jaar toen hij sneuvelde. Die avond duikt Rose terug de tijd in en leert ze Valentine Joe kennen.

Het boek heeft zo'n 15 hoofdstukken. In het begin is het nog heel realistisch, maar nadien verandert het een beetje in Sjakie en de chocoladefabriek, enkel wat minder vrolijk. Rose wordt terug gekatapulteerd naar 1914. Op deze manier komt de lezer natuurlijk ook de geschiedenis van Valentine Joe te weten, maar voor mij is het niet realistisch genoeg. Ik heb vaak mijn wenkbrauwen opgetrokken. Ik was vroeger al geen fan van zo'n boeken en ik ben het nog steeds niet. Ik ben voor realiteit.

Uiteraard was het wel een goed verhaal. De jonge lezer krijgt een deel van de geschiedenis op een creatieve, geen schoolse manier. Het is uiteraard niet helemaal volledig, maar de gasaanval, de niet-gewettigde leeftijd van de soldaten (soldaten moesten 18 jaar zijn, maar velen waren nog jonger dan 18 jaar), ... komen aan bod.

Voor mij was het iets te fantasierijk, maar het verhaal was best oké.