Lezersrecensie
Mooi boek
Jill is een peuter van 17 maanden als bij haar acute lymfatische leukemie wordt vastgesteld. Een zorgeloos peutertijd wordt een peutertijd van pendelen tussen het ziekenhuis en thuis, een peutertijd met heel ziek zijn, een peutertijd hoe een peutertijd juist niét hoeft te zijn. Toch vecht kleine Jill, samen met haar mama Vicky en papa Kenny voor het leven. Een jaar later wordt Jill kankervrij verklaard en lacht het geluk haar weer toe.
Het verhaal leest heel vlot. Eigenlijk wel dubbel dat het zo vlot leest, aangezien het verhaal gewoon hartverscheurend is. Een kind hoort gewoon niet ziek te zijn, en al zeker niet zo'n afschuwelijke ziekte als kanker.
Het is niet alleen het verhaal van Jill, maar ook het verhaal van Vicky en Kenny. Er komen stukjes in voor hoe ze elkaar leerden kennen, de moeilijke momenten tijdens dat rotjaar, de iets mooiere momenten (zoals een weekendje weg), ...
De auteur van het boek is Luc Schoonjans, maar het is echt alsof Vicky het hele boek schreef. Ze heeft het eigenlijk ook geschreven, maar dan in vorm van blogs op Facebook. Waarschijnlijk is het gewoon gefinetuned voor het boek.
Op de cover staat een megaschattige foto van Jill. Ondanks haar ultrakorte haartjes, is ze een wondermooi meisje. Jammer genoeg zijn er verder geen foto's te vinden in het boek. Voor foto's en verdere updates kan de lezer wel terecht op de Facebook-pagina.
Ik vond het een heel mooi boek. Het las zo vlot dat het binnen twee dagen uit was.
Het verhaal leest heel vlot. Eigenlijk wel dubbel dat het zo vlot leest, aangezien het verhaal gewoon hartverscheurend is. Een kind hoort gewoon niet ziek te zijn, en al zeker niet zo'n afschuwelijke ziekte als kanker.
Het is niet alleen het verhaal van Jill, maar ook het verhaal van Vicky en Kenny. Er komen stukjes in voor hoe ze elkaar leerden kennen, de moeilijke momenten tijdens dat rotjaar, de iets mooiere momenten (zoals een weekendje weg), ...
De auteur van het boek is Luc Schoonjans, maar het is echt alsof Vicky het hele boek schreef. Ze heeft het eigenlijk ook geschreven, maar dan in vorm van blogs op Facebook. Waarschijnlijk is het gewoon gefinetuned voor het boek.
Op de cover staat een megaschattige foto van Jill. Ondanks haar ultrakorte haartjes, is ze een wondermooi meisje. Jammer genoeg zijn er verder geen foto's te vinden in het boek. Voor foto's en verdere updates kan de lezer wel terecht op de Facebook-pagina.
Ik vond het een heel mooi boek. Het las zo vlot dat het binnen twee dagen uit was.
1
Reageer op deze recensie