Het spel der tronen deel 1

Dit boek heb ik in de Challenge van 2016 gezet omdat het een heel dik boek is met meer dan 700 pagina's. Ik wilde het eens lezen omdat ik er van anderen goede reacties van las en de Challenge op Hebban bood daar een goede uitdaging voor met de checklist waar een boek met meer dan 500 pagina's bij stond.
Het is een boek dat ik niet direct in de high fantasy zou zetten, het is meer sword en sorcery, met veel vechten en veel intriges en geweld. Een goede boodschap kan ik er niet zo achter vinden, alles gaat om macht en mensenlevens zijn totaal niks waard. Wat dat betreft ben ik er niet blij mee dat er in de wereld van dit boek ontzettend veel rolbevestigend gedrag hoogtij viert. Bijna alle vrouwen worden als hoeren afgeschilderd en de mannen zijn meedogenloze moordenaars. Dat stuit me tegen de borst. Het is zogezegd opvoedkundig een slecht voorbeeld voor mensen die in onze tijd in boeken naar rolmodellen zoeken. Daarvoor is dit veel te veel gestoeld op de wereld van de duistere Middeleeuwen. (Waarvoor moet dat zo nodig met fantasy?)
De echte fantasyelementen die er in staan en de echt goede emotionele stukken die me raken vind ik dan wel weer erg goed. Het verhaal van Daenerys met haar draken, van Jon Snow en de muur, Eddars Stark en Arya, dat zijn de personages waar ik me wel in kan vinden. Bij hen greep het verhaal me aan, zij maken dingen mee die mij ook wat zeggen.
De wereld waarin dit verhaal zich afspeelt is heel groot, er zijn dan ook veel gebieden, veel personages en er is veel geschiedenis. Ieder hoofdstuk is vanuit een ander personage geschreven en om de zoveel hoofdstukken kom je bij een personage terug. Dat is wel goed bedacht en geeft nog een beetje houvast in alles wat je van wereldbouw over je heen krijgt als lezer. Ik vond het wel een goede vondst en het heeft me erg verrast dat het daardoor toch goed leesbaar en interessant bleef.
Op een gegeven moment staat er ergens iets over wat er zich twaalfduizend jaar geleden heeft afgespeeld, en de mensen uit het verhaal weten dat allemaal nog, het wordt als mondelinge overlevering aan elkaar doorverteld. Nou, petje af voor hun verteltalenten en het collectief geheugen. Ze vliegen in deze middeleeuwse setting met raven die post bezorgen als postduiven en de mensen schrijven nog op perkament. Dan vraag ik me al gauw af: Hoeveel kun je al die tijd blijven onthouden en wat is er dan nog van waar? Maar alles in dit verhaal schijnt te kloppen. Een beetje ongeloofwaardig maakt dat het wel voor mij.
Ik heb ook de films van HBO gezien op DVD, waarbij de gruwelijkheden van het beeldscherm de huiskamer in gestort worden en ik mijn ogen dicht moet knijpen voor al het slagaderlijk bloed dat rijkelijk vloeit en rondspettert. Dan moet ik zeggen dat het boek mij liever is. Ik vind het lezen van dit boek ter vergelijking met de DVD stukken aangenamer. Het voordeel van lezen blijkt hier weer: daar kun je je eigen beelden bij vormen en hoef je niet de voorgekauwde film tot je te nemen. Al vond ik seizoen 1 van de films die bij dit boek hoorde nog niet zo luguber als latere seizoenen.
Dit deel heb ik uit en het beviel me wel. Of ik de rest van de lange serie ook nog ga lezen? Wie zal het weten? Misschien ooit. Maar voorlopig heb ik wel even genoeg. Ik neem een pauze in de werelden van ijs en vuur.
Maar goed, ik sluit me aan bij eerdere leersrecensies: het is een goed boek.