Robbert (12): "Ik vind de titel heel grappig. Want heel groot in het geel staat “niet openen”, maar dat moet natuurlijk wel."

Mijn zoon en ik mochten het boek: Slimme Rik – Niet openen, het eerste deel uit de graphicnovel-serie Slimme Rik van Mark Parisi recenseren voor boekenblog in de boekenkast, waarvoor heel hartelijk bedankt.

Samenvatting:
Rik Slim wordt het liefst aangesproken als Slimme Rik. Hij draagt zwarte kleding, net als alle kunstenaars dat doen. Hij werd namelijk als kunstenaar geboren. Zijn eerste kunstwerk maakte hij al als baby: een nies met gepureerd eten leek sprekend op de schreeuw. De video die zijn vader daarvan maakte werd miljoenen keren bekeken. Maar op school werd zijn kunst nooit gewaardeerd.

Voor zijn meester, meneer Meijer, moet Slimme Rik een opstel maken over een Amerikaanse president. Hij kiest voor Lincoln en weet er een waar meesterwerk van te maken! Maar helaas waardeert zijn meester het niet. Volgens meneer Meijer heeft Rik zich niet aan de feiten gehouden. Maar volgens Slimme Rik is het creatief geschreven en was het zijn artistieke vrijheid. Toch moest hij nablijven en een nieuw opstel schrijven. Maar de computer van school werkt niet. Gelukkig staat de laptop van meneer Meijer wel onbewaakt op zijn bureau. Misschien heeft meneer Meijer dat wel expres gedaan. Daarom neemt Rik plaats achter de laptop.

Daar valt zijn oog op een opvallende map: “Niet openen!” Op het moment dat Rik de map wil openend staat meneer Meijer plots achter hem. Wat zou meneer Meijer te verbergen hebben? Zou hij misschien iets te maken hebben met een aanwijzing die Slimme Rik eerder had gevonden, met daarop de aanwijzing dat Aliens hem oberserveren? Bestaan Aliens dan echt? En is meester Meijer misschien een super Alien?

Mark Parisi is striptekenaar en auteur. Deze twee talenten komen goed samen in deze nieuwe serie rondom Slimme Rik. Het zijn vooral de tekeningen in stripvorm die ervoor zorgen dat het verhaal verteld wordt. Ze brengen veel humor naar voren. Daarnaast zorgt het ervoor dat het een zeer aantrekkelijk boek is geworden voor kinderen vanaf een jaar of acht.
Ondanks dat er vrij veel moeilijke woorden in het boek staan, is het door de tekeningen zeer goed te begrijpen.
Ook kinderen die misschien niet zo van lezen houden of moeite hebben met lezen, zullen genieten van deze serie.

Wat ik zelf het leukst vond, waren de ondertitels (herkenbare regels uit bekende liedjes) bij de hoofdstukken. Hierdoor lukte het mij niet meer om het boek te lezen zonder de leuke hits uit mijn hoofd te krijgen.

Toen het boek binnen kwam kreeg ik geen kans om hem in te kijken. Mijn zoon Robbert (12) vertrok er direct mee naar boven. Daarom wil ik graag zijn mening neerzetten in deze recensie. Want wie kan er nu niet beter dit boek beoordelen dan een kind uit de doelgroep zelf?

Robbert, wat verwachte je voor een soort boek voor je hem ging lezen?
Ik dacht een boek wat lijkt op die van de serie van Het leven van een loser. Ik was dan ook reuze benieuwd en wilde hem gelijk gaan lezen.

Wat vond je van de cover?
“Ik vind de titel heel grappig. Want heel groot in het geel staat “niet openen”, maar dat moet natuurlijk wel. Het plaatje lijkt ook op die van de loser-serie.”

Wat vond je van het verhaal?
“Ik vond het een leuk en grappig verhaal. Het is erg grappig geschreven. De schrijver (Mark Parisi) doet het net als Jeff Kenney. Ze hebben dezelfde grappige humor. Ik moest dan ook vaak lachen.”

Wat vond je van de tekeningen?
“De tekeningen lijken ook een beetje op die bij de loserboeken, maar zijn wel anders. Want deze tekeningen zijn veel meer gedetailleerd. Er staan ook grapjes in de tekeningen. De tekeningen horen echt bij het verhaal. “

We hebben dit boek gelezen voor de thema-week: Kunst voor kinderen. Kan je uitleggen wat dit boek met kunst te maken heeft?
“Slimme Rik wil zelf kunstenaar worden. Hij maakt veel tekeningen en schilderijen. Bijvoorbeeld in plaatst van een opstel schrijven maakt hij een soort strip. Maar de tekeningen lijken niet goed op de echte kunstwerken. Kijk maar eens naar die van de Mona Lisa! (Blz. 52).”

Is je iets grappigs opgevallen aan de titels van de hoofdstukken?
“Oh, pas bij hoofdstuk 15, Geen woorden, maar daden, begreep ik hem! Wat leuk bedacht. Maar mijn moeder herkende veel sneller de liedjes dan ik.”

Zou je dit boek aanraden aan andere kinderen?
“Ja, want heel veel kinderen vinden: Het leven van een loser leuk, dus ze vinden dit boek ook vast en zeker leuk!”

Hoeveel sterren zou je aan dit boek willen geven?
“5 sterren! Omdat het net zo grappig en gaaf is als Het leven van een Loser en ik hoop dat er nog veel meer delen zullen komen van Slimme Rik! En die wil ik ook allemaal lezen!”