Gedoemde relatie, ongelooflijk mooi beschreven

Had het om 17:30 in huis en had het tegen 22:30 uit - dus met nauwelijks een onderbreking in één ruk uitgelezen. Zo mooi, dat ik blij ben de film te hebben gemist. Die hoef, wil ik ook niet meer zien.
Ingetogen wordt hier een verhaal verteld, inclusief flashbacks, van twee jonge mensen. Het is begin jaren 70; sexuele voorlichting bestaat niet of nauwelijks en zij zijn net getrouwd. In een hotel, start hun huwelijksnacht.

Het zal voor haar de eerste keer zijn. Hij heeft ietsje meer ervaring. Langzaam voert McEwan de spanning op, onderbroken met flashbacks waarin het verleden van de twee en hun familie omstandigheden worden beschreven.
Alles wordt echt schitterend beschreven, waarbij de auteur appelleert aan alle zintuigen en het inlevingsvermogen van de lezer.
"Atonement" was al goed; maar dit verhaal is nog beter.

Spoiler alert : niet verder lezen als je de film of het boek nog niet kent.

Sommigen verwachten dat ze het zullen redden, dat het allemaal goed komt.
Maar denk dan even na: wat ontbreekt er in hun relatie? Wat onbreekt er in de relatie van de ouders van elk?

Behalve dat er iets schort aan fysiek contact is er het allesoverheersende, of ontbrekende echte, ware, gesprek; een onthullende eerlijkheid.
Redt een relatie, hoe goed ook, het met zwijgen, de schijn ophouden, ontkennen - gekoppeld aan onbegrip, gebrek aan geduld?