Een fantastische retelling!

Ik ben gek op sprookjes, ik ben gek op Dystiopian YA’s én ben de laatste tijd ook wel fan van de paleizen, Koninklijkheden, jurken en kickass chicks. Na een hele lange leesdip te hebben gehad, heb ik dit boek in twee avonden uit gelezen. Wat een interessant en pakkend verhaal. Wat is Cinder toch om van te houden.

Je leest het verhaal in de derde persoon, voor het grootste deel vanuit het perspectief van Cinder, soms ook vanuit Kai. Cinder is een cyborg, gedeeltelijk mens en gedeeltelijk robot/ Zij is het eigendom van haar stiefmoeder/wettelijk voogd Adri en haar stiefzusjes Pearl en Peony. Ja, Cinder is een eigendom. De man die Cinder heeft geadopteerd, de man van Adri, is vlak nadat hij haar mee nam naar zijn gezin gestorven. Adri veracht Cinder en laat haar allerlei klusjes doen. Cinder moet dan ook haar vaardigheden als monteur aanbieden op de markt om geld voor Adri te verdienen. Pearl is net zo vals al Adri. Met Peony heeft Cinder echter een hele goede band.

Als Cinder op een avond thuis komt van een dag werken op de markt, zijn de dames zich voor aan het bereiden op het Koninklijk bal door zich jurken aan te laten meten. Daarbij komt ook nog dat die middag prins Kai bij haar kraam stond met een vage opdracht om iets voor hem te repareren. Cinder wil graag mee naar het bal, maar mag alleen gaan als zij hun vervoer repareert. Snel gaat ze naar de Schroothoop samen met Peony om de passende onderdelen te vinden voor de hoover. Deze zoektocht loopt helemaal fout, waardoor het leven van Cinder op zijn kop wordt gezet.

Adri geeft Cinder uit woede op als een vrijwillig testpersoon. De pest heerst op de wereld en cyborgs worden gebruikt om op te testen en vaccins te maken. Zo komt Cinder terecht in het Paleis en loopt ze Prins Kai regelmatig tegen het lijf. Er ontstaat een vriendschap, maar tegelijkertijd komt Cinder steeds meer dingen te weten die zij eigenlijk niet mag weten. Samen met Cinder ontdek je de geheimen en de politieke spelletjes die worden gespeeld om de vrede te bewaren tussen hen en een ander volk…

Ik vind het hoofdpersonage, Cinder, gewoon heel tof. Een cyborg die bekend staat de beste monteur in de stad te zijn. Je leest over technieken die men gebruikt om mensen te redden als zij ernstig gewond zijn. Door lichaamsdelen en organen geheel of gedeeltelijk te vervangen kunnen zij verder leven, maar wel als cyborg. Hoe het leven is na een vierde wereld oorlog en hoe mensen nooit zullen veranderen in de omgang met elkaar.
Cinder is lekker sarcastisch, maar ergens ook dat onzekere meisje dat haar plek niet weet te vinden in haar wereld. Is ze nu mens of toch meer robot? Ze heeft me vaak aan het lachen gekregen met haar opmerkingen, soms wilde ik haar even knuffelen hoe Cinder zich over zichzelf voelt.

Ik ben door dit boek heen gevlógen. Het is ontzettend tof om de sprookjes elementen terug te lezen in dit verhaal die terug te leiden zijn naar Cinderella. Marissa Meyer heeft echt een geniale hertelling gemaakt van het verhaal Cinderella en er een unieke dystopische twist aan gegeven. Morgen komt Scarlett uit, dus drie keer raden wat ik na het werk ga doen…