Emotionele rollercoaster

Kleermakerszit is een boek dat laat zien dat je niet veel pagina’s nodig hebt om een mooi verhaal te vertellen. Je hebt geen lange pagina’s nodig om een personage te introduceren. Lucy is er gewoon, van begin af aan. Een meisje dat op haar 17e verjaardag op het politie bureau zit. Een meisje van 17 onder het bloed. Een meisje van 17 zonder vader. Dit boek heeft je meteen in zijn greep.
Lucy besluit haar verhaal uiteindelijk te delen met agent Leo, want, waarom zit ze onder het bloed?

Lucy neemt je mee naar het jaar dat haar vader stierf en ze op vakantie was in Frankrijk met haar moeder. Deze vakantie was bedoeld om weer nader tot elkaar te komen, want Lucy en haar moeder waren alles behalve hecht. Haar moeder was depressief en dronk veel, Lucy was daardoor altijd een vaderskindje. Maar nu papa dood is, moet Lucy het doen met haar moeder. Ze hebben alleen elkaar nog. En gelukkig komt Lucy er achter, dat ze toch best wel een leuke moeder heeft.

Als Lucy met wat meiden die ze op vakantie heeft leren kennen op stap gaat, had ze nooit kunnen raden hoe onvergetelijk deze avond zou worden. En niet op een positieve manier. Lucy heeft een nieuw litteken en dat litteken zorgt ervoor dat Lucy nu, onder het bloed, op het politie bureau zit. Haar wereld wordt alsmaar donkerder. Komt ze er ooit nog uit?

Dit boek heeft mij geraakt. Echt geraakt. Als je niet sterk in je schoenen staat, of in de schoenen van Lucy staat of hebt gestaan kan het hard binnenkomen. Ik was niet echt gewaarschuwd door de flaptekst en heb met tranen zitten lezen. Damn, wat een nachtmerrie. Een nachtmerrie die helaas voor te veel meisjes en jongens de realiteit is, elke dag.

Dit boek telt 103 pagina’s. 103 pagina’s over het leven van een meisje van 17 dat twee keer de ultieme nachtmerrie meemaakt. Eerst verliest ze haar vader, vervolgens verliest ze zichzelf. Zal ze haar rust vinden?