She wears a crown made of ashes..

Toen Theodosia zes jaar oud was, liet de Kaiser haar moeder vermoorden. Hij nam haar land over en maakte de bevolking tot slaven. Terwijl haar mensen tot slaaf werden gemaakt en in de mijnen werkten, werd ze gevangen gehouden in haar eigen paleis. Wanneer ze niet doet wat de Kaisers wil of als iemand de regels breekt is zij degene die wordt gestraft.

Gedurende tien lange jaren is ze machteloos om iets tegen de Kaiser te doen, totdat een vriendelijk gezicht uit haar verleden verschijnt. Blaine, een jongen met wie ze is opgegroeid, is nu lid van het verzet. Hij probeerd zijn koningin te bevrijden. Maar ze zal niet zo gemakkelijk opgeven. Ze overtuigt hem om te blijven en zo meer van haar mensen te kunnen redden. Om een ​​oorlog tegen de Kaiser en zijn volk te kunnen beginnen.

De mijnen bevatten krachtige stenen, die bij gebruik door de juiste mensen enorme kracht zullen geven. Maar alle mensen die hen aankunnen worden gedood en degenen die naar de mijnen worden gestuurd om de stenen te oogsten sterven of worden gek.

Haar enige vriend sinds haar gevangenname is de dochter van de Theyn. Ironisch genoeg de man die haar moeder heeft vermoord. Maar is Cress echt een vriend? Of is ze gewoon weer een hindernis die ze moet overwinnen om te krijgen wat ze wil, wat ze verdient?

Als ze de zoon van de Kaisers moet verleiden en doden enkel zodat de Kaiser hier de schuld voor zal krijgen twijfelt ze geen moment. Totdat ze echte gevoelens voor hem begint te krijgen. Wanneer ze merkt hoeveel hij zijn vader veracht en wanneer hij bereid is haar te helpen ontsnappen.

Ze moet een keuze maken. Haar mensen redden of degenen redden waarvan ze echt houdt ..

Wat vond ik?
Helaas was ik totaal niet onder de indruk. Misschien omdat iedereen zo extreem positief was over dit boek en het aanbeval. Hierdoor had ik wellicht iets te hoge verwachtingen. Maar het had niet echt de "it-factor" voor mij.

De cover was absoluut adembenemend mooi (hoort niet belangrijk te zijn, maar is het toch wel) Het was een van de belangrijkste redenen waarom ik besloot om in de eerste plaats over het boek te weten te komen. De synopsis klonk heel interessant en alle mensen die het hadden gelezen waren erg blij met het boek. Dus ik moest het natuurlijk proberen.

De worldbuilding is erg goed. Je krijgt echt een goed beeld van het land en wat er is gebeurd. Ik walgde absoluut van de Kaiser vanaf het eerste moment dat hij werd genoemd. Wat zeker een goede karakteropbouw is. Theodosia aan de andere kant irriteerde me echt in heel veel situaties. Er was geen inhoud, geen mogelijkheid om je in te leven in haar situatie. Ze voelde gewoon een beetje dom of misschien is onwetend een beter woord. Misschien was dit de manier waarop ze zou moeten zijn en dat Sebastian heel goed haar werk gedaan had toen ze haar had gecreëerd.

Maar waar ik toch het meest over teleurgesteld was, is het standaard meisje dat jongen ziet, meisje wil de jongen niet leuk vinden, maar zij wel. Het meisje wordt verscheurd tussen beide jongens. Het is zo vaak zo vaak gedaan dat ik me afvraag of de jonge volwassen schrijvers denken dat ze het MOETEN doen anders zal niemand de boeken lezen?

Ik weet dat er een tweede boek zal zijn. En hoogstwaarschijnlijk zal ik het nog gaan lezen. Maar dit was niet een van mijn favoriete boeken dit jaar.