Lezersrecensie
De wereld vergaat, maar Almere bestaat!
Weerwater - Renate Dorrestein
De wereld vergaat, maar Almere bestaat!
Een dystopische roman.
Renate Dorrestein, schrijver en hoofdpersoon van deze roman, is schrijver in residence in Almere. Zij maakt daar ook direct een levensingrijpende gebeurtenis mee! Er steekt een afschuwelijke storm op, noodweer, niets ontziend. De wereld vergaat en Almere wordt sindsdien omringd door een dichte mistbank, waarin alles en iedereen verdwijnt als je/het erin terecht komt!
Dat wordt opgevolgd door een onhoorbare, doordringende ‘pling’! Het gaat je dwars door merg en been.
Almere heeft de natuurramp ‘doorstaan’, maar is vanaf nu afgesloten van internet, telefoon, elektriciteit, water, riolering, aanvoer van voedsel en brandstof. Het is letterlijk: Back-tot-basic!
Dit betekent ook dat de mensen die buiten Almere naar hun werk zijn nooit meer terug komen. Er is geen gezin , geen mens die geen persoonlijke verliezen heeft te betreuren. En de meeste mannen zijn buiten Almere! De stad heeft nu een gigantisch vrouwenoverschot.
Niet alleen kan men niet meer terugvallen op de (voor ons) basisvoorzieningen, maar ook het bestuur van de stad is weg! Het wordt een uitdaging om in deze overgebleven stad weer een soort van samenleving met wetten en regels op te bouwen. Renate krijgt de opdracht om als schrijver de stadsschrijver, verslaggever te worden.
Deze samenleving gaat per loterij worden geregeerd: Nieuwe familieverbanden? Wie wordt jouw Naaste Familie. Wie wordt het ‘clanhoofd’? Wie mag de baby in zijn familie opnemen? Het wordt een ‘loterij-cratie’!
Heel langzaam komt er weer wat ritme, orde in het leven, maar vergis je niet: mensen hebben niets, kleren verslijten, eten moet weer in de wilde natuur gezocht worden, water moet gewonnen worden, latrines gegraven…
Dorrestein beschrijft hoe de reacties van de mensen zijn, zij observeert niet alleen de mensen om haar heen, maar ook haar eigen reactie op deze situatie.
De roman leest vlot weg, heeft geen ingewikkeld plot. Wel ironische en sarcastische, soms humoristische beschrijvingen. Voor mij blijft het toch een oppervlakkige roman, ik mis de diepgang.
De wereld vergaat, maar Almere bestaat!
Een dystopische roman.
Renate Dorrestein, schrijver en hoofdpersoon van deze roman, is schrijver in residence in Almere. Zij maakt daar ook direct een levensingrijpende gebeurtenis mee! Er steekt een afschuwelijke storm op, noodweer, niets ontziend. De wereld vergaat en Almere wordt sindsdien omringd door een dichte mistbank, waarin alles en iedereen verdwijnt als je/het erin terecht komt!
Dat wordt opgevolgd door een onhoorbare, doordringende ‘pling’! Het gaat je dwars door merg en been.
Almere heeft de natuurramp ‘doorstaan’, maar is vanaf nu afgesloten van internet, telefoon, elektriciteit, water, riolering, aanvoer van voedsel en brandstof. Het is letterlijk: Back-tot-basic!
Dit betekent ook dat de mensen die buiten Almere naar hun werk zijn nooit meer terug komen. Er is geen gezin , geen mens die geen persoonlijke verliezen heeft te betreuren. En de meeste mannen zijn buiten Almere! De stad heeft nu een gigantisch vrouwenoverschot.
Niet alleen kan men niet meer terugvallen op de (voor ons) basisvoorzieningen, maar ook het bestuur van de stad is weg! Het wordt een uitdaging om in deze overgebleven stad weer een soort van samenleving met wetten en regels op te bouwen. Renate krijgt de opdracht om als schrijver de stadsschrijver, verslaggever te worden.
Deze samenleving gaat per loterij worden geregeerd: Nieuwe familieverbanden? Wie wordt jouw Naaste Familie. Wie wordt het ‘clanhoofd’? Wie mag de baby in zijn familie opnemen? Het wordt een ‘loterij-cratie’!
Heel langzaam komt er weer wat ritme, orde in het leven, maar vergis je niet: mensen hebben niets, kleren verslijten, eten moet weer in de wilde natuur gezocht worden, water moet gewonnen worden, latrines gegraven…
Dorrestein beschrijft hoe de reacties van de mensen zijn, zij observeert niet alleen de mensen om haar heen, maar ook haar eigen reactie op deze situatie.
De roman leest vlot weg, heeft geen ingewikkeld plot. Wel ironische en sarcastische, soms humoristische beschrijvingen. Voor mij blijft het toch een oppervlakkige roman, ik mis de diepgang.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van marijke
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
